ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟ ΚΑΘΕ ΦΟΒΟ ΜΟΥ ΝΙΚΩ(ΦΟΒΑΜΑΙ-ΝΙΩΘΩ ΑΣΦΑΛΗΣ ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ)

Επιστρέφοντας από τις διακοπές του Πάσχα στο νηπιαγωγείο και μιλώντας με τα παιδιά για το πως πέρασαν κάποια παιδιά αναφέρθηκαν στην βραδυά της Ανάστασης και είπαν ότι φοβήθηκαν από τα πυροτεχνήματα. Το βρήκαμε σαν αφορμή να ασχοληθούμε με το συναίσθημα του φόβου. Αισθανόμαστε φοβισμένοι ή τρομαγμένοι όταν νιώθουμε ότι κινδυνεύουμε από κάτι και αντίθετα όταν πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος αισθανόμαστε ασφαλείς.
Είδαμε τις εικόνες από το βιβλίο Βήματα για τη ζωή και τις περιγράψαμε

 

 

 

 

Πως είναι το προσωπό μας όταν είμαστε φοβισένοι;

Ζωγραφίσαμε τον εοαυτό μας φοβισμένο αλλά και πως είναι όταν νιώθει ασφάλεια

Κάναμε την κούκλα του φόβου

και με την κούκλα το κάθε παιδί μας είπε τι φοβάται(σκοτάδι,φίδια,γύφτους,ψαλίδες,μέλισσες,κακά όνειρα σκυλιά μπαλόνια όταν σκάνε, διακοπή ρεύματος,αγκάθια από τριαντάφυλλο κουνούπια)

Ζωγραφίσαμε τι είναι αυτό που φοβόμαστε και τι είναι αυτό που μας κάνει να νιώθουμε ασφάλεια

Είδαμε εικόνες φοβισμένων παιδιών και ζώων και σκεφτήκαμε για ποιο λόγω νιώθουν έτσι

Κάναμε ένα δέντρο όπου στα μισά κλαδιά βάλαμε τους φόβους μας και στα άλλα μισά αυτά που μας κάνουν να νιώθουμε ασφαλείς

Μια και πολλά παιδιά φοβούνται τα φίδια μάθαμε τον γλωσσοδέτη του Τριβιζά -Ένα φίδι μα ποιο φίδι ένα φοβιτσιάρικο φίδι που ρουφάει καυτό φιδέ- και του φορτώσαμε τους φόβους μας

Τα παιδιά ζωγράφισαν τους φόβους τους

ανακατέψαμε τα χαρτιά και όλοι πήραν από ένα και προσπάθησαν να βρουν τι φοβάται το παιδί που έκανε τη ζωγραφιά

Και κάναμε ένα κουτί στο οποίο ρίξαμε αυτές τις εικόνες και θα ρίχνουμε ότι φοβόμαστε

  Παίξαμε το παιχνίδι κυνηγοί φαντασμάτων

Είδαμε τον πίνακα του Μουνκ -κραυγή-

φωτογραφηθήκαμε

 και κάναμε τον δικό μας πίνακα βάζοντας επάνω το δικό μας πρόσωπο

Παίξαμε την ιστορία του βιβλίου με την εναλλαγή συναισθημάτων της Κάτιας. Η Κάτια έπεσε να κοιμηθεί το βράδυ

Αισθανόταν όμορφα όταν έβλεπε ωραία όνειρα

κάποια στιγμή είδε κακό όνειρο και τρόμαξε

την αγκιάλασε η μαμά της και νιώθει πάλι ασφαλής

Δώσαμε το ακόλουθο φύλλο στους γονείς να το συμπληρώσουν στο σπίτι με τα παιδιά τους

 

Διαβάσαμε το υπέροχο βιβλίο της Γιολάντας Τσορώνη

Η Μαργαρίτα, η μικρή βίδρα, αισθάνεται ασφαλής όταν τα βράδια κρατάει το χέρι της μαμάς και του μπαμπά της.
Τόσο ασφαλής, που επιμένει να κρατάει το χέρι της μητέρας της και την ημέρα! Φοβάται να κολυμπήσει μόνη της, προπαντός όμως φοβάται μη χαθεί. Ποιος θα βοηθήσει τη μικρή να αντιμετωπίσει τους φόβους της και να την ελευθερώσει από αυτούς;
Το στρείδι, για να προστατέψει τον εαυτό του από κάθε ανεπιθύμητο επισκέπτη που θα εισβάλει στο «σπίτι» του, καλύπτει το ξένο σώμα με μια λεπτή ουσία, το μάργαρο, και φτιάχνει έτσι σιγά σιγά το μαργαριτάρι. Η δημιουργία της θαυμάσιας αυτής πέρλας λοιπόν δεν είναι προϊόν… φιλαρέσκειας του στρειδιού, αλλά ένας τρόπος να αντιμετωπίσει τον φόβο του. Είναι δε πολύτιμο, όπως πολύτιμο είναι το κάθε τι που νιώθουμε, γιατί βοηθάει στη συναισθηματική ανάπτυξή μας.
Διαβάσαμε το βιβλίο και ζωγραφίσαμε ότι μας άρεσε πιο πολύ

 

Δραματοποιήσαμε την ιστορία. Η βίδρα η Μαργαρίτα φοβάται να φύγει από την αγκαλιά της μαμάς της γιατί δεν ξέρει μπάνιο και νομίζει οτι θα πνιγεί

 Οι φίλες της έρχονται και την φωνάζουν αλλά αυτή τίποτε είναι κολλημενη στην μαμά της

 Κάποια στιγμή η μαμα της βρήκε ένα στρείδι και θέλησε να το ανοίξει

 είχε μέσα μια περίεργη γυαλιστερη χάντρα την οποία έδωσε στην Μαργαρίτα

 Μα εδώ βλέπω μια σαν και μένα είπε η Μαργαρίτα κοιτάζοντας μέσα στην χάντρα και άπλωσε το χέρι στη βίδρα που έβλεπε μέσα

 Τότε κατάλαβε ότι έβλεπε τον εαυτό της και συνηδητοποίησε οτι κολυμπούσε μόνη της μια και η μαμά της την είχε αφήσει

 Είχε ανακαλύψει τον δικό της θησαυρό. Μόνο τα βράδυα καμμιά φορά κρατάει το χέρι του μπαμπα και της μαμάς της όταν κοιμάται.

Την επόμενη μέρα η Κατερίνα βρήκε έναν φάκελο κάτω από την πόρτα. Από την βίδρα την Μαργαρίτα. Αλλο πάλι κι αυτό!!!!!!!!!!! Τον ανοίξαμε και είχε μέσα ένα γράμμα

Το γράμμα ήταν αυτό

Το τι έγινε μέσα στην τάξη δεν περιγράφεται!!!!!!!!! Χαμόςςςςςςςςς!!!!!!!!!! Εγινε το σχολείο άνω κάτω για να βρούνε το κουτί με τον θησαυρό. Τελικά το κουτί βρήκε ο Νίκος επάνω στη ντουλάπα

Το ανοιξαν τα παιδιά το άνοιξαν ΟΥΑΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αρχισαν να χειροκροτάνε από την χαρά τους

Να τα ανοιξουμε κυρία!!!!!!!Εχει μαργαριτάρια!!!!! είναι αληθινά;

Αποφασίσαμε να κάνουμε με τις χάντρες βραχιόλια για τα κορίτσια και μπρελόκ για τα αγόρια για να έχουν κοντά τους τον δικό τους θησαυρό

Και αφού η βίδρα ξεπέρασε τον φόβο της κάναμε ένα παραμύθι με τα παιδιά για μια βίδρα που δε φοβόταν. Στο παραμύθι της Γιολάντας η βίδρα λεγόταν Μαργαρίτα απο το μαργαριτάρι στον δικό μας επιδή η βίδρα ανακάλυψε χρυσάφι την ονομάσανε τα παιδιά Χρυσαφένια. Μπορείτε να το διαβάσετε πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο
http://issuu.com/472652/docs/____________________________________9af49a4dffeeef

Διαβάσαμε στην χαλαρωση και το παραμύθι

Όπως και τα περισσότερα παιδιά έτσι και η Κατερίνα φοβάται το σκοτάδι... Όταν σβήνουν τα φώτα, χιλιάδες τέρατα εμφανίζονται μπροστά της! Δεν μπορεί να κοιμηθεί από το φόβο της και τρέχει στους γονείς της! Ευτυχώς ο μεγάλος της αδελφός της χαρίζει το Αστροποντικάκι του! Ένα μαγικό ποντικάκι, που με το λαμπερό του αστέρι, διώχνει όλους τους φόβους μακριά! 
Εμείς κάναμε τα δικά μας φωτεινά αστέρια για να τα βάλουμε πάνω από το κρεββάτι μας

Και φυσικά μάθαμε για την βίδρα

Είναι ένα ζωάκι  έχει μεγάλο και μακρύ σώμα που σε μπερδεύει γιατί μοιάζει με σώμα ποντικού ή κουναβιού και όταν βραχεί μάλιστα δεν βλέπεται.

 Πολύ παιχνιδιάρικο. Δεν λέει ποτέ όχι στο παιχνίδι. Λατρεύει τις ξάπλες στο νερό. 

Αγαπάει τα μωρά του και τους συντρόφους του και πλέει μαζί τους αγκαλίτσα ή χεράκι-χεράκι. 

 Η ενυδρίδα ή βίδρα, όπως είναι πιο γνωστή, είναι πολύ συνηθισμένο θηλαστικό για τη χώρα μας. Ανήκει στην ίδια οικογένεια με τις νυφίτσες και τα κουνάβια για το λόγο αυτόν μοιάζουν μεταξύ τους. 

 Είναι υδρόβιο ζώο. Μπορεί να κολυμπήσει κάτω από το νερό για εκατοντάδες μέτρα. Τρέφεται με ψάρια και άλλα υδρόβια ζώα. Η φωλιά της βρίσκεται κοντά στο νερό, είναι υπόγεια και έχει πάντα δύο ανοίγματα. 
Τρελαίνεται να παίζει όλη του τη ζωή. Αν μείνει με άνθρωπο από μικρό, εξημερώνεται εύκολα. 

 Στην περιοχή μας η βίδρα φωλιάζει στις όχθες των ποταμών και ζει μέσα στα ποτάμια. Προτιμά τα ρηχά ποτάμια με τις κατάφυτες όχθες και βάλτους με πλούσια βλάστηση. Μένει μόνον σε  γλυκά πεντακάθαρα νερά, πλούσια σε ψάρια και όχθες με πυκνή βλάστηση ώστε να της παρέχεται επαρκής κάλυψη. 

Όμως το κυνήγι και η μείωση αυτών των οικοτόπων είναι οι αιτίες που έχει περιοριστεί πολύ ο αριθμός της. Μπορεί, πάντως, να ζήσει και σε αλμυρό νερό αλλά μόνο στην Σκανδιναβία και στη Σκωτία.

οι πληροφορίες για την βίδρα και τα βίντεο ειναι από

http://allons.pblogs.gr/2013/02/h-filh-moy-h-bidra.html