Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες, η οποία καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ να γιορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου, έδωσε την ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε εκπαιδευτικές δράσεις με σκοπό την ευαισθητοποίηση των παιδιών στο δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση, β) στην καταπολέμηση στερεοτύπων και προκαταλήψεων και γ) να προβληματίσουμε τα παιδιά σε ζητήματα ισότητας και αποδοχής της διαφορετικότητας σε όλες τις πλευρές της ζωής .

Μέσα από βιωματικές δράσεις τα παιδιά κατανόησαν τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με ειδικές ανάγκες, ενώ εστιάσαμε στα δικαιώματα και στις δυνατότητές τους.

Διαβάσαμε το παραμύθι "Η Αργυρώ γελάει"

 Παρακολουθήσαμε την ιστορία του Νικόλα και τη συζητήσαμε

Μπήκαμε στη θέση αυτών των ατόμων

Τα παιδιά σε ζευγάρια. Ένας αναλαμβάνει το ρόλο του τυφλού ατόμου και ένας το ρόλο του οδηγού.

Παίξαμε με τη μπάλα ποδοσφαίρου για τυφλά παιδιά. Ο Ηλίας Μάστορας, ιδρυτής της ΜΚΟ Youthorama, δημιούργησε την πρώτη ειδική μπάλα ποδοσφαίρου στον κόσμο για τυφλά παιδιά. To πιο σημαντικό είναι, πως αυτή η ελαφριά μπάλα έχει ειδικό ηχητικό μηχανισμό (κουδούνια) στο εσωτερικό της ώστε τα τυφλά άτομα να μπορούν να την ακούν και να κινούνται προς αυτή.  Μπορεί μόνο να δοθεί δωρεάν σε τυφλά παιδιά και νέους με οπτική αναπηρία, καθώς και στα σχολεία τους και δε μπορεί να αγοραστεί σε ένα κατάστημα.  Συγχρόνως, είναι εξαιρετικά ελαφριά, πράγμα που επιτρέπει σε ένα τυφλό παιδί 2 ετών να την κουβαλήσει και να παίζει εύκολα με αυτή.

Βάλαμε τα παιδιά να καθίσουν πλάτη με πλάτη ώστε να μη βλέπονται. Δώσαμε στο ένα παιδί το λευκό χαρτί και τον μαρκαδόρο και στο άλλο παιδί το χαρτί με το σχήμα. Ζητήσαμε από το το ένα παιδί με το σχήμα να δώσει οδηγίες στο άλλο ώστε να ζωγραφίσει ένα ίδιο σχήμα. 

Συζητήσαμε για το πόσο δύσκολο είναι να επικοινωνήσουμε μόνο με νοήματα και να καταλάβουν οι άλλοι τι θέλουμε να πούμε.

Για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι βαρήκοοι και κωφοί μαθητές ή ως μετέπειτα ενήλικες στην επικοινωνία τους. Τα παιδιά μιλάνε χωρίς να βγάζουν φωνή παρά μόνο κουνώντας τα χείλη. Οι υπόλοιποι πρέπει να μαντέψουν τι λένε.

Ζητήσαμε από τα παιδιά να δέσουν τα κορδόνια των παπουτσιών τους με το ένα χέρι, να ξεβιδώσουν το καπάκι από το βάζο με το ένα χέρι, να κρατάνε με το ένα χέρι φύλλα και ταυτόχρονα να τα μοιράζουν ένα - ένα στους υπόλοιπους, να ανοίξουν μια καραμέλα ή μια σοκοφρέτα κλπ. Συζητήσαμε ποιες δυσκολίες αντιμετώπισαν. 

Είδαμε ανθρώπους που δεν είχαν χέρια ή πόδια και κατάφεραν να ζωγραφίζουν με το στόμα και το πόδι. Τα άτομα αυτά ανέπτυξαν ένα σπουδαίο ταλέντο.  Όχι μόνο μπόρεσαν να ανταποκριθούν στη συγκεκριμένη πρόκληση αλλά διέπρεψαν σε μεγάλο βαθμό.

Ζωγραφίσαμε με το στόμα

Ήρθαμε σε μια πρώτη επαφή με τη νοηματική γλώσσα είδαμε ένα δελτίο ειδήσεων στη νοηματική και γνωρίσαμε το αλφάβητο στη Braille