Νηπίων καταστάσεις : Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 2020 on Biteable.

Στις 2 Απριλίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε από το Διεθνές Συμβούλιο Βιβλίων για τη Νεότητα (International Board on Books for Young People-IBBY) το 1966, με σκοπό να “τονώσει την αγάπη για το διάβασμα και να στρέψει την προσοχή στα παιδικά βιβλία”. Ημέρα για τον εορτασμό, επελέγη, η ημέρα γενεθλίων του σπουδαίου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805).
Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της IBBY ετοιμάζει ένα μήνυμα και μία αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο. Η αφίσα της ΙΒΒΥ για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου 2020 αναρτήθηκε από το ελληνικό τμήμα της διεθνούς οργάνωσης. Τυπώθηκε και διανέμεται με τη φροντίδα των Εκδόσεων Πατάκη (Εκδόσεις Πατάκη-Patakis Publishers).

Το 2020 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα της Σλοβενίας (Slovenská sekcia IBBY). Το φετινό μήνυμα γράφτηκε από τον Σλοβένο συγγραφέα Peter Svetina*, μεταφράστηκε στα ελληνικά, όπως κάθε χρόνο, από τη συγγραφέα Λότη Πέτροβιτς ενώ η αφίσα φιλοτεχνήθηκε από τον Σλοβένο εικονογράφο Damijan Stepančič**.

Υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. #ICBD2020 #Greekibby #filanagnosia

Το υπέροχο μήνυμα του Peter Sventina:

“Εκεί που μένω, οι θάμνοι πρασινίζουν αργά τον Απρίλη ή νωρίς τον Μάη και σύντομα γεμίζουν με κουκούλια από πεταλούδες. Αυτά τα κουκούλια μοιάζουν με μπαλίτσες από βαμβάκι ή με κουφέτα και οι νύμφες τους καταβροχθίζουν φύλλο το φύλλο μέχρι που οι θάμνοι απογυμνώνονται. Όταν όμως οι νύμφες γίνουν πεταλούδες και πετάξουν, οι θάμνοι δεν είναι κατεστραμμένοι. Καθώς πλησιάζει το καλοκαίρι, ξαναγίνονται πράσινοι πάλι και πάλι.

Έτσι μοιάζει ο συγγραφέας, έτσι μοιάζει ο ποιητής. Κατασπαράζονται, μένουν κατάστεγνοι από ιστορίες και ποιήματα, που, όταν ολοκληρωθούν, πετούν μακριά, μπαίνουν μέσα σε βιβλία και βρίσκουν τους αναγνώστες τους. Αυτό γίνεται πάλι και πάλι.

Και τι συμβαίνει ν΄εκείνα τα ποιήματα και τις ιστορίες;

Ξέρω ένα αγόρι που έπρεπε να κάνει κάποια εγχείρηση στο μάτι του. Για δύο εβδομάδες μετά την εγχείρηση, έπρεπε να ξαπλώνει μόνο από τη δεξιά πλευρά και μετά δεν έπρεπε να διαβάζει τίποτα για έναν μήνα. Όταν γελικά ξαναπήρε στα χέρια του ένα βιβλία έπειτα από ενάμισημήνα, ένιωσε σαν να κατάπινε λέξεις μ’ ένα κουτάλι από μια γαβάθα. Σαν να τις έτρωγε. Πραγματικά τις έτρωγε.

Ξέρω κι ένα κορίτσι που, όταν μεγάλωσε, έγινε δασκάλα. Μου είπε: “Τα παιδιά που οι γονείς τους δεν τους διάβασαν παραμύθια έχουν στερηθεί κάτι σημαντικό”.

Οι λέξεις στα ποιήματα και στις ιστορίες είναι τροφή. Όχι τροφή για το σώμα, όχι τροφή που μπορεί να γεμίσει το στομάχι σου. Τροφή όμως για το πνεύμα και τροφή για την ψυχή.

Όταν πεινάει κάποιος ή διψάει, το στομάχι του γουργουρίζει και το στόμα του στεγνώνει. Οι πεινασμένοι γυρεύουν να φάνε κάτι, ένα κομμάτι ψωμί, ένα πιάτο ρύζι ή δημητριακά, λίγο ψάρι ή μια μπανάνα. Όσο περισσότερο πεινούν, τόσο στενεύει ο οπτικός τους ορίζοντας, ώσπου παύουν να βλέπουν ό,τι δεν είναι τροφή για να τους χορτάσει.

Η πείνα για λέξεις εκδηλώνεται διαφορετικά. Μοιάζει με θλίψη, με λήθη, με αυθάδεια. Οι άνθρωποι που υποφέρουν από τέτοιου είδους πείνα δε νιώθουν πως η ψυχή τους τρέμει από το κρύο κι ότι προσπερνούν τους εαυτούς τους χωρίς να το προσέχουν. Ένα μέρος του κόσμου τους εξαφανίζεται χωρίς να το γνωρίζουν.

Αυτού του είδους η πείνα χορταίνεται με ποίηση και ιστορίες.

Υπάρχει όμως ελπίδα για όσους δεν έχουν ποτέ αφεθεί ν’ απολαύσουν τις λέξεις, για να χορτάσουν αυτή την πείνα;

Υπάρχει! Το αγόρι που είπαμε διαβάζει κάθε μέρα. Το κορίτσι έγινε δασκάλα και διαβάζει στους μαθητές της. Κάθε Παρασκευή. Κάθε βδομάδα. Αν κάποια φορά το ξεχάσει, της το θυμίζουν τα παιδιά.

Και τι γίνεται με τον συγγραφέα και τον ποιητή; Καθώς έρχεται το καλοκαίρι, θα πρασινίσουν πάλι. Και πάλι θα στεγνώσουν από ιστορίες και ποιήματα, που θα πετάξουν μακριά προς κάθε κατεύθυνση. Πάλι και πάλι.”

* Ο Peter Svetina γεννήθηκε το 1970 στη Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας. Το 1995 τέλειωσε τις σπουδές του στην Σλοβένικη Γλώσσα και έκανε διατριβή πάνω στην παλαιά Σλοβενική Ποίηση το 2001 στο Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνα. Είναι αναπληρωτής καθηγητής για τη σλαβική λογοτεχνία στο Ινστιτούτο Σλαβικών Γλωσσών στο Πανεπιστήμιο Alpen-Adria στο Κλάνγκεφουρτ στην Καρινθία της Αυστρίας. Γράφει για παιδιά, νέους και ενήλικες, αλλά το έργο του συχνά διασχίζει τα σύνορα μεταξύ διαφορετικών ακροατηρίων-στόχων και μπορεί να αναγνωστεί ως διηλικιακή λογοτεχνία-cross-over. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Κορεάτικα, Πολωνικά, Λετονικά, Εσθονικά και Λιθουανικά. Έχει λάβει μερικά από τα πιο αναγνωρισμένα εθνικά και διεθνή βραβεία και είναι εξαιρετικά δημοφιλής μεταξύ κριτικών και αναγνωστών.

Στα δικά μας τώρα

Μένουμε σπίτι και δημιουργούμε ένα συνεργατικό παραμύθι
παρέα με την μαμά τον μπαμπά τα αδέρφια μας και τους συμμαθητές μας. Ποιοι θέλουν να συμμετέχουν; Δηλώστε συμμετοχή στο παρακάτω έγγραφο
https://docs.google.com/document/d/1-2hIsL8uMc_wpg-8I9OVCeY0u5mw4hX98pPycBsf_rU/edit
Την αρχή του παραμυθιού έκανε ο Γιάννης. Το πήρε ο επόμενος και μετά ο επόμενος και στο τέλος η Σταματία έκανε το εξώφυλλο και έβαλε και τίτλο. Κάναμε τηλεδιάσκεψη και χαρήκαμε τόοοοοοοσο πολύ που είδαμε τα παιδάκια μας. Ελπίζουμε να χάρηκαν κι αυτά που είδαν εμάς και τους φίλους τους.

Τους διαβάσαμε το παραμύθι που έγραψαν τα παιδιά μας το οποίο μπορείτε να το διαβάσετε κι εσείς. Μπορείτε να διαβάσετε και το βιβλίο που έγραψε η Ματίνα.

Ήρωες στο δάσος

Click to read this book, made with Book Creator

https://read.bookcreator.com

Ο φίλος μου super ο αρκούδος

Click to read this book, made with Book Creator

https://read.bookcreator.com

Είπαμε και αινίγματα για τα βιβλία. Τους εξηγήσαμε πως μπορούν να κάνουν απλούς σελιδοδείκτες για τα βιβλία τους.
Φωτογραφηθήκανε με το αγαπημένο τους βιβλίο και κάναμε ένα βίντεο

Η σειρά σας τώρα παιδάκια να φτιάξετε σελιδοδείκτες για τα βιβλία σας. Μην ξεχάσετε να βάλετε μια φωτογραφία του σελιδοδείκτη σας.

Μπορείτε να γράψετε το δικό σας παραμύθι παρέα με την μαμά τον μπαμπά τα αδέρφια σας. Και να μου το στείλετε να το κάνω βιβλίο.
Και κάτι ακόμα για τους μικρούς μας φίλους

Όταν ο Πινόκιο συνάντησε τον Αίσωπο έμαθε πως τα πολύ παλιά τα χρόνια υπήρχε άλλο ένα αγόρι που ξεγελούσε τους ανθρώπους με πλάκες και ψέματα