Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ΜΕ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΤΡΟΠΟ

Με αφορμή την ενασχόλησή μας με τα χελιδόνια και έχοντας επεξεργαστεί το ποίημα χελιδονοφωλιές(της Τάνιας Μάνεση)
και  τις εικόνες του ποιήματος αποφασίσαμε με τα παιδιά να γράψουμε  ένα παραμύθι. Οχι όμως όπως τα άλλα παραμύθια. Η ιδέα της συνεργατικής γραφής με παραδοσιακό τρόπο είναι από εδώ  και ευχαριστώ την φίλη και συνάδελφο Κατερίνα Κοσμίδου από το 1ο νηπιαγωγείο Καλαμπακίου που την μοιράστηκε μαζί μου.
 Κάναμε ένα ζάρι όπου επάνω υπήρχαν οι αριθμοί από το 
1 έως το 6. Ο κάθε αριθμός είχε διαφορετικό χρώμα. Ανάλογα με τα χρώματα που είχαν οι αριθμοί είχαμε και τους ίδιους μαρκαδόρους. 6 διαφορετικά χρώματα όσα και οι αριθμοί στο ζάρι. Είπαμε ότι θα γράψουμε μια ιστορία όλοι μαζί και εκεί που θα τελειώνει ο ένας θα ξεκινάει ο άλλος. Την ιστορία ξεκίνησε η νηπιαγωγός η οποία έριξε το ζάρι και έφερε τον αριθμό 2.
Με το χρώμα το καφέ έγραψε 2 λέξεις -Μια φορά-. Το επόμενο παιδί έριξε το ζάρι και έφερε τον αριθμό 6. Συνέχισε την ιστορία μετά το - Μια φορά - και έπρεπε να πει μόνο 6 λέξεις.Για να διευκολύνουμε τα παιδιά μετρούσαμε με τα δάχτυλα τις λέξεις και όταν φτάναμε στον αριθμό που έπρεπε το σταματούσαμε. Ενώ στην αρχή φάνηκε λίγο δύσκολο(ειδικά για τα προνήπια) τελικά τους άρεσε αυτός ο τρόπος και όλα τα παιδιά ανυπομονούσαν να ρίξουν τα ζάρι για να δουν ποιον αριθμό θα φέρουν και να δουν πόσες λέξεις θα πουν.


                 Η ιστορία μας τελειωμένη και πολύχρωμη




























Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

Η ώρα της γης.
Τα παιδιά του 1ου νηπιαγωγείου Προσοτσάνης ήταν εκεί με τους γονείς τους. Μια εκδήλωση που διοργάνωσαν οι σύλλογοι γονέων των Σχολείων Προσοτσάνης το Σάββατο το βράδυ στην πλατεία του χωριού μας. Στο νηπιαγωγείο μας είχαμε ετοιμάσει μια αφίσα για την ώρα της γης την οποία πήραμε μαζί μας.
Με τα κεράκια κάναμε το 60 + και φωτογραφηθήκαμε με την αφίσα μας
Χορέψαμε και τραγουδήσαμε γύρω γύρω
 
Τα παιδιά με τους γονείς τους έγραψαν ευχές τις οποίες βάλαμε πάνω στα φαναράκια
 


Ο κύριος Γιάννης Τσαουσίδης Αντιδήμαρχος του Δήμου Προσοτσάνης έκανε την αρχή
  Οι ευχές μας πήγαν ψηλά μαζί με τα πολύχρωμα φαναράκια

 

 
 




















Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΟΛΟΙ-ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

Με αφορμή  τα γεγονότα της 25ης Μαρτίου 1821 και το τραγούδι -περήφανοι όλοι - ασχοληθήκαμε με την έννοια -Περήφανος-  στα Βήματα για τη Ζωή.
Αισθανόμαστε περήφανοι για τον εαυτό μας όταν πιστεύουμε ότι κατορθώσαμε κάτι σημαντικό ή και για κάποιον άλλον όταν έχει καταφέρει κάτι σημαντικό. Πολλές φορές τα παιδιά ακούν την νηπιαγωγό να τους λέει ότι είναι περήφανη για αυτούς γιατί προσπάθησαν και τα κατάφεραν.
Μας επισκέφτηκε ο φίλος μας το βατραχάκι και μας είπε τα νέα του και όση ώρα ήταν κοντά μας ήταν πολύ ήσυχος(εδώ τα παιδιά θυμήθηκαν πως ήταν το βατραχάκι στην αρχή). Η δασκάλα του ήταν πολύ περήφανη που το βατραχάκι τηρούσε τους κανόνες της τάξης.
Ετσι λοιπόν το κάθε παιδί κρατώντας το βατραχάκι αγκαλιά μας είπε κάτι που έκανε κάποια στιγμή και ένιωσε  περήφανο.
 Κοιτάξανε τα παιδιά μια εικόνα από το βιβλίο και είπανε για ποιο λόγο το παιδί άραγε αισθάνεται περήφανο; Γιατί προσπάθησε πολύ και έκανε μια πολύ ωραία ζωγραφιά, γιατί κατάφερε να ζωγραφίσει πολύ ωραία την ομπρέλα κλπ..
Κοιτάξανε το περήφανο πρόσωπό τους στον καθρέφτη. Πως είναι η έκφρασή του;
Γράψαμε την λέξη Περήφανος στο λεξικό των συναισθημάτων
Τα παιδιά στο σπίτι με τους γονείς συμπλήρωσαν το παρακάτω φύλο

Και στην ακόλουθη κατασκευή το κάθε παιδι ζωγράφισε τον λόγο που αισθάνεται περήφανο

 
 
Τα ζώα άραγε για ποιο λόγο θα μπορούσαν να αισθανθούν περήφανα; Τα παιδιά άρχισαν να λένε για διάφορα ζώα. Βρήκαμε τις εικόνες στο διαδίκτυο τις κολλήσαμε στο χαρτί και γράψαμε για ποιο λόγο αισθάνονται περήφανα
           Είμαι περήφανος που είμαι Ελληνας

            Είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα
 
Το παρακάτω τραγούδι αφιερωμένο στα παιδιά μας














Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

25 ΜΑΡΤΙΟΥ-ΓΙΟΡΤΗ

                 Η φιλία δεν ξέρει από πόλεμο(ένα θεατρικό της Γιώτας Καλτσίδου)

                                    Το σκηνικό για την γιορτή μας
 Οι προσκλήσεις που έκαναν τα παιδιά σε διπλωμένο Α4 και μέσα γραμμένο το κείμενο
 
 
 Οι αφηγήτριες
 Η κυρά Λένη ζυμώνει το ψωμί για τον Αγά με αντάλλαγμα λίγο φαγητό
 
                      Οι φίλες της κυρά Λένης τις λένε ότι τζάμπα κουράζεται



 Ο άντρας ο Γιώργης γύρισε από τα σπαρτά
 
 Ετοιμο το ψωμί για τον Αγά
 
                                  Ο Γιάννης ο γιος της θα το πάει
                       Ο Αγάς περιμένει τον Γιάννη στον οντά του


                                            και νευρίασε γιατί άργησε να πάει




  Ο Γιάννης βοηθάει τον γιο του Αγά τον Χασάν ο οποίος είναι ανάπηρος να κάτσει και λιμπίζεται το ψωμί που έφερε
 
 Ο Γιάννης έγινε φίλος με τον Χασάν και πήγαινε κρυφά από τον Αγα και του έκανε παρέα
 




  Οι  γονείς του Γιάννη του λένε να προσέχει όταν πάει εκεί γιατί ο Αγάς αν τον μυριστεί θα τον σκοτώσει



  Ο Γιάννης πάει τους φίλους του στον Χασάν για να τους γνωρίσει και να του κάνουν παρέα
 
                       αλλά ξαφνικά έρχεται ο Αγάς και τους διώχνει όλους





Ετσι η μάνα του Γιάννη δεν ξαναζύμωσε ψωμί και ο Χασάν έμεινε πάλι μόνος
 
                                     Ο Αγάς διέκρινε τον πόνο του γιου του
 
 Η φιλία δεν ξέρει από γλώσσες θρησκείες αναπηρίες δε βλέπει διαφορές
 και η συνταγή της φιλίας
 
                                         χορός παλαμάκια


                                               Η γερακίνα
                                       Καταθέσαμε στεφάνι
                                       και Κάναμε παρέλαση
 

Ενα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στους πολιτιστικούς συλλόγους της Προσοτσάνης Μέγας Αλέξανδρος και Θρακομικρασιατικός που μας έδωσαν υλικό για το σκηνικό μας, στους γονείς του νηπιαγωγείου μας που επίσης φέρανε παλιά αντικείμενα και κεντήματα, στον κύριο Περικλή Κουσίογλου για την μικροφωνική και φυσικά στην αγαπημένη φίλη και συνάδελφο Γιώτα για το θεατρικό της.


ΔΥΟ ΚΟΥΠΕΣ ΕΥΤΥΧΙΑ
ΔΥΟ ΚΟΥΠΕΣ ΜΕΛΩΔΙΑ
ΛΙΓΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ 
ΚΙ ΕΤΟΙΜΗ Η ΦΙΛΙΑ