Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ΜΕ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΤΡΟΠΟ

Με αφορμή την ενασχόλησή μας με τα χελιδόνια και έχοντας επεξεργαστεί το ποίημα χελιδονοφωλιές(της Τάνιας Μάνεση)
και  τις εικόνες του ποιήματος αποφασίσαμε με τα παιδιά να γράψουμε  ένα παραμύθι. Οχι όμως όπως τα άλλα παραμύθια. Η ιδέα της συνεργατικής γραφής με παραδοσιακό τρόπο είναι από εδώ  και ευχαριστώ την φίλη και συνάδελφο Κατερίνα Κοσμίδου από το 1ο νηπιαγωγείο Καλαμπακίου που την μοιράστηκε μαζί μου.
 Κάναμε ένα ζάρι όπου επάνω υπήρχαν οι αριθμοί από το 
1 έως το 6. Ο κάθε αριθμός είχε διαφορετικό χρώμα. Ανάλογα με τα χρώματα που είχαν οι αριθμοί είχαμε και τους ίδιους μαρκαδόρους. 6 διαφορετικά χρώματα όσα και οι αριθμοί στο ζάρι. Είπαμε ότι θα γράψουμε μια ιστορία όλοι μαζί και εκεί που θα τελειώνει ο ένας θα ξεκινάει ο άλλος. Την ιστορία ξεκίνησε η νηπιαγωγός η οποία έριξε το ζάρι και έφερε τον αριθμό 2.
Με το χρώμα το καφέ έγραψε 2 λέξεις -Μια φορά-. Το επόμενο παιδί έριξε το ζάρι και έφερε τον αριθμό 6. Συνέχισε την ιστορία μετά το - Μια φορά - και έπρεπε να πει μόνο 6 λέξεις.Για να διευκολύνουμε τα παιδιά μετρούσαμε με τα δάχτυλα τις λέξεις και όταν φτάναμε στον αριθμό που έπρεπε το σταματούσαμε. Ενώ στην αρχή φάνηκε λίγο δύσκολο(ειδικά για τα προνήπια) τελικά τους άρεσε αυτός ο τρόπος και όλα τα παιδιά ανυπομονούσαν να ρίξουν τα ζάρι για να δουν ποιον αριθμό θα φέρουν και να δουν πόσες λέξεις θα πουν.


                 Η ιστορία μας τελειωμένη και πολύχρωμη




























1 σχόλιο: