Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των ζώων αποφασίσαμε με τα παιδιά να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα το άλογο.Θέσαμε ερωτήματα στα παιδιά για να δούμε τι ξέρουν τι θέλουν να μάθουν και τι να κάνουν.
Μέσα από βιβλία εικόνες διαδίκτυο παρατηρήσαμε τα άλογα στον χώρο τους και τα χαρακτηριστικά τους. Μάθαμε για την διατροφή τους και γενικά για τη ζωή τους. Ακούσαμε τη φωνή του αλόγου(από τον συνάδελφο Ηλία Τουτσογλίδη)πατώντας στον σύνδεσμο ακούτε τη φωνή του αλόγου
Παίξαμε γλωσσικά παιχνίδια. Το άλογο χλιμιντρίζει η γάτα νιαουρίζει ο σκύλος γαβγίζει κλπ είπαμε για διάφορα ζώα.
Μιλήσαμε γαι την οικογένεια του αλόγου ο μπαμπάς το άλογο η μαμά η φοράδα και το μικρό το πουλαράκι και ζωγραφίσαμε τηνοικογένειά τους.
Μάθαμε ότι παλιά το χρησιμοποιούσαν σαν μεταφορικό μέσο για γεωργικές εργασίες και μεταφορά υλικών.
Γνωρίσαμε το επάγγελμα του αγωγιάτη
του σαμαρά και του πεταλωτή. Βάψαμε με ασημί μπογιά πέταλα και τα στολίσαμε με κορδέλες. Μέσα από το πέταλο μάθαμε και την καμπύλη την γραμμή.
Κάναμε μαθηματικά. Βάλαμε τα άλογα στη σειρά από το μεγαλύτερο στο μικρότερο.Μάθαμε τις έννοιες μικρό μεσαίο μεγάλο και πρώτο δεύτερο τρίτο.
Κάναμε αντιστοιχίσεις είναι τόσα όσα; Πόσα θέλει για να είναι τόσα τα στρατιωτάκια όσα και τα άλογα; Ετσι μπήκαμε στους αριθμούς και μάθαμε τον αριθμό 1
Κάναμε και ένα φύλλο εργασίας
Ενώσαμε τα αλογα με τις σκιές τους(το φύλλο εργασίας έγινε με εικόνες που πήραμε από το διαδίκτυο)Είδαμε διαφορές και ομοιότητες σε άλογα σε διάφορες εικόνες(μέγεθος χαίτη χρώμα κίνηση κλπ)
Μάθαμε για τον τροχό που θεωρείται μια από τις σημαντικότερες και αρχαιότερες εφευρέσεις κι έτσι ασχοληθήκαμε με το σχήμα του κύκλου
Δώσαμε στα παιδιά διάφορα σχήματα κομμένα και αυτά έκαναν άλογα με τα σχήματα. Μια αφορμή να δούμε και άλλα σχήματα.
Ζωγραφίσανε όλα μαζί ένα άλογο. Το κάθε παιδί ζωγράφισε και κάτι
Ανασυνθέσαμε την λέξη άλογο(από το πιο ωραίο σχολείο είναι το νηπ/γείο)
Ζωγραφίσαμε μια παροιμία
και μάθαμε το αίνιγμα(από την Ανθή Ζήση)
Η λέξη άλογο αρχίζει από το γράμμα Α βρήκαμε κι άλλες λέξεις από το Α και προσπαθήσαμε να το γράψουμε
Ζωγραφίσαμε άλογα στο λιβάδι μια ομαδική εργασία
Κάναμε αλογάκια με τις παλάμες μας
και καδράκια με το κεφάλι του αλόγου(οι ιδέες από το διαδίκτυο)
Γνωρίσαμε τα άλογα στη μυθολογία και είπαμε τους μύθους
H Eλευθερία μας έφερε τα αλογάκια της
Τα παιδιά ζωγράφισαν τον μύθο που τους άρεσε περισσότερο
Κάναμε και παζλ τον πήγασο
Ζωγραφίσαμε ένα ποίημα
Γνωρίσαμε το αλογάκι της Σκύρου
Η μικρόσωμη φυλή αλόγων Σκύρου είναι σήμερα μία από τις σπάνιες φυλές αλόγων που υπάρχουν στον κόσμο. Πρόκειται για μία από τις αυτόχθονες φυλές αλόγων της Ελλάδας που υπήρχε στην αρχαιότητα σε όλη την Ελλάδα. Κατάφερε να επιβιώσει στη νήσο Σκύρο εξ’ου και η ονομασία. Σήμερα σκυριανά αλογάκια υπάρχουν 260σε όλη την Ελλάδα, εκ των οποίων τα 187 ζουν στη Σκύρο. Είναι προστατευόμενο είδος.
Τα σκυριανά αλογάκια είναι ζώα
συντροφικά, κοινωνικά, εύρωστα, έξυπνα, με ιδιαίτερα προσηνή συμπεριφορά
προς τα παιδιά. Το ύψος τους φτάνει τα 116 εκατοστά. Ο σωματέτυπος τους
ομοιάζει με αυτόν του μεγαλόσωμου αλόγου. Το κεφάλι του είναι ιδιαίτερα
όμορφο. Η χαίτη του είναι μακριά και πλούσια με ένα χρώμα συνήθως πιο
σκούρο από το δέρμα. Συγκριτικά με άλλα είδη αλόγων έχουν μεγάλη
κοιλίτσα. Τα πόδια τους είναι λεπτά, γερά και νευρώδη με δυνατές
κλειδώσεις. Η ουρά είναι τοποθετημένη χαμηλά, θυσανωτή και μακριά. Συχνά
φθάνει ως τις οπλές οι οποίες είναι μικρές, σκληρές, συνήθως μαύρες και
δεν χρειάζονται πετάλωμα. Χαρακτηριστικό τους οι τρίχες στις οπλές, τα
λεγόμενα «φτερά». Το χρώμα των αλόγων είναι συνήθως στις αποχρώσεις του
καφεκόκκινου και του καστανού (ορφνό) πιο σπάνια του λευκού ή
γκριζόφαιου (φαιά) και σπανιότερα του ξανθού. Κάποια έχουν λευκό σημάδι
στο πρόσωπο (αστεράτα ή ρεμπά).
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι το
σκυριανό αλογάκι χαρακτηρίζεται επιστημονικά ως poni λόγω της
μικροσωμίας του, όμως η όποια ομοιότητα του με τα
γνωστά μας poni της Βόρειας Ευρώπης σταματάει εκεί γι’ αυτό και η
ακριβής αναφορά σε αυτό δεν είναι παρά «σκυριανό αλογάκι».
Μπήκαμε στο Google Earth βρήκαμε την Σκύρο και κολλήσαμε επάνω το αλογάκι Κάναμε κι ένα παζλ στον υπολογιστή με το αλογάκι της Σκύρου με 6 κομμάτια για αρχή
Στη βυζαντινή αγιογραφία το άλογο απεικονίζεται μαζί με μορφές Αγίων, όπως ο Άγιος Δημήτριος και ο Άγιος Γεώργιος. Το άλογο μαζί με τον Άγιο συμβολίζει τη νίκη του «καλού» πάνω στο «κακό». Στην πάλη αυτή, το άλογο με την έντονη κίνηση και την ορμή του προαναγγέλλει τη νίκη.
Είδαμε τις εικόνες του αγίου Γεωργίου και αγίου Δημητρίου τις συγκρίναμε μεταξύ τους και βρήκαμε τις ομοιότητες και τις διαφορές τους.
Ζωγραφίσαμε κι εμείς τις εικόνες των δύο αγίων
Είδαμε νομίσματα έργα μικροτεχνίας και αγγειοπλαστικής γλυπτά(σπουδαίοι γλύπτες δημιούργησαν περίφημα γλυπτά
με τη μορφή του), αγάλματα ανάγλυφα και τοιχογραφίες που έχουν σαν θέμα το άλογο με την πιο θαυμαστή αυτή στη ζωφόρο και τα αετώματα του Παρθενώνα
Με πηλό κάναμε τα δικά μας νομίσματα με θέμα το άλογοκι ένα γλυπτό από τον Δημήτρη
Πάνω σε αγγεία ζωγραφίσαμε άλογα
Με αφορμή το βιβλίο που είχαμε του Έρικ Καρλ " The artist who painted a blue horse" βρήκαμε την ευκαιρία να δούμε και λίγο τα χρώματα. Στο βιβλίο ένας μικρός καλλιτέχνης ζωγραφίζει: ένα μπλε άλογο έναν κόκκινο κροκόδειλο μία κίτρινη αγελάδα έναν ροζ λαγό ένα πράσινο λιοντάρι έναν πορτοκαλί ελέφαντα μία μωβ αλεπού μια μαύρη πολική αρκούδα έναν πουά γάιδαρο. Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε το βιβλίο στα αγγλικά.
Τραγουδήσαμε και χορέψαμε το τραγούδι το αλογάκι
και μάθαμε το τραγούδι χοπ χοπ χοπ τρέχα αλογατάκι. Ακούστε μας.
Μάθαμε για τις ιπποδρομίες και για την ιππασία και είδαμε κάποια βιντεάκια. Αποφασίσαμε να κάνουμε κι εμείς ιππασία με εμπόδια μέσα στην τάξη. Ετοιμα τα εμπόδια
και το άλογο
Αρχίζουμε λοιπόν
Παίξαμε αμαξάδες και άλογα ποιο άλογο θα φτάσει πρώτο στο τέρμα;
και κάναμε αγώνες με άλογα και αναβάτες
Διαβάσαμε το παραμύθι το άλογο και το σπουργίτι
Ήταν χειμώνας, χιόνια σκέπαζαν τα βουνά και τους κάμπους·
κάτασπρες ήταν οι στέγες των σπιτιών. Tα σπουργίτια δεν έβρισκαν τροφή και πεινούσαν. Ένα σπουργίτι πέταξε στο στάβλο ενός αλόγου.
– Mου δίνεις την άδεια να φάω κι εγώ λίγους σπόρους; του λέει. Όλα γύρω τα σκέπασαν τα χιόνια. Δε βρίσκω να φάω και πεινώ το άμοιρο. Aν έβρισκα, δε θα ζητιάνευα.
Tο άλογο αποκρίθηκε με καλοσύνη: – Έλα κοντά με θάρρος και φάε όσο θέλεις. Eίναι εδώ αρκετό κριθάρι και για μένα και για σένα.
Tο σπουργίτι πλησίασε, κι έτσι έτρωγαν μαζί, σαν αγαπημένοι φίλοι. Aφού χόρτασε, το σπουργίτι είπε: – Σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ πολύ. Mου έκανες μεγάλη χάρη και δε θα τη λησμονήσω. Kι ενώ πετούσε, έλεγε με το νου του:
– H χάρη θέλει αντίχαρη. Mα τι μπορώ να κάμω, εγώ ο μικρός, στο μεγάλο και δυνατό άλογο;
Πέρασε ο χειμώνας, ήρθε η άνοιξη, κι ύστερα το καλοκαίρι. Πολύ μεγάλη ήταν η ζέστη. Πλήθος μύγες ήταν στο στάβλο και πείραζαν το άλογο και δεν το άφηναν να ησυχάσει. Tότε είπε ο σπουργίτης:
– Nά ώρα, να κάμω κι εγώ κάτι στο καλό άλογο. Πέταξε μέσα στο στάβλο και κατάπινε τις μύγες.
Έτσι χόρταινε, μα και λευτέρωνε το φίλο του από τη μεγάλη ενόχληση. Tο άλογο χλιμίντριζε από ευχαρίστηση, σα να έλεγε στο σπουργίτη:
– Σ’ ευχαριστώ, αγαπητό μου σπουργιτάκι.
Ζωγραφίσαμε ότι μας άρεσε πιο πολύ– Mου δίνεις την άδεια να φάω κι εγώ λίγους σπόρους; του λέει. Όλα γύρω τα σκέπασαν τα χιόνια. Δε βρίσκω να φάω και πεινώ το άμοιρο. Aν έβρισκα, δε θα ζητιάνευα.
Tο άλογο αποκρίθηκε με καλοσύνη: – Έλα κοντά με θάρρος και φάε όσο θέλεις. Eίναι εδώ αρκετό κριθάρι και για μένα και για σένα.
Tο σπουργίτι πλησίασε, κι έτσι έτρωγαν μαζί, σαν αγαπημένοι φίλοι. Aφού χόρτασε, το σπουργίτι είπε: – Σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ πολύ. Mου έκανες μεγάλη χάρη και δε θα τη λησμονήσω. Kι ενώ πετούσε, έλεγε με το νου του:
– H χάρη θέλει αντίχαρη. Mα τι μπορώ να κάμω, εγώ ο μικρός, στο μεγάλο και δυνατό άλογο;
Πέρασε ο χειμώνας, ήρθε η άνοιξη, κι ύστερα το καλοκαίρι. Πολύ μεγάλη ήταν η ζέστη. Πλήθος μύγες ήταν στο στάβλο και πείραζαν το άλογο και δεν το άφηναν να ησυχάσει. Tότε είπε ο σπουργίτης:
– Nά ώρα, να κάμω κι εγώ κάτι στο καλό άλογο. Πέταξε μέσα στο στάβλο και κατάπινε τις μύγες.
Έτσι χόρταινε, μα και λευτέρωνε το φίλο του από τη μεγάλη ενόχληση. Tο άλογο χλιμίντριζε από ευχαρίστηση, σα να έλεγε στο σπουργίτη:
– Σ’ ευχαριστώ, αγαπητό μου σπουργιτάκι.
Κάναμε κι ένα δικό μας παραμύθι με ήρωα τα άλογα. Διαβάστε το πατώντας στον σύνδεσμο
http://issuu.com/472652/docs/____________________________________e8cccebc179c24
Και επειδή τα άλογα βοήθησαν στο δάσος πήγαν και οι δημοσιογράφοι από την τηλεόραση του 1ου νηπιαγωγείου Προσοτσάνης και πήραν συνέντευξη από τα παιδιά που ήταν εκεί
Και το είπαν και στις ειδήσεις αυτό που έκαναν τα άλογα για να το μάθει όλο το χωριό.
Μιλώντας για το άλογο σαν παιχνίδι και διασκέδαση κάποια παιδιά ανέφεραν το καρουζέλ(από την ονειρούπολη) και βρήκαμε την ευκαιρία να δείξουμε και κάποια παλιά
Φωτογραφηθήκαμε πάνω σ ένα κουνιστό αλογάκι
Σε ποια επιτραπέζια παιχνίδια(που παίζουν πιο πολύ οι μεγάλοι αλλά και παιδιά και χρειάζεται να σκέφτεσαι πολύ πριν κάνει καποια κίνηση) υπάρχουν άλογα; Στο σκάκι είπαν. Ας παιξουμε λίγο μιας και τα περισσότερα παιιδά είπαν ότι ξέρουν να παίζουν.
Κάναμε το δικό μας σκάκι και βάλαμε επάνω το άλογο.
Μιλήσαμε για τους εκπαιδευτές αλόγων και παίξαμε.
Ενα άλογο ατίθασο δεν κάθεται να το ιππεύσουν
Ο εκπαιδευτής το χαιδεύει και του μιλά ευγενικά και ωραία
του κάνει μασάζ
και το ηρεμεί κι έτσι μπορεί να πάει βόλτα
Ο Μέγας αλέξανδρος βρήκε τρόπο να ιππεύσει τον Βουκεφάλα. Εσείς τι τρόπο θα βρήσκατε αν είχατε ένα ατίθασο άλογο;
Είδαμε κάποιους χαρακτηριστικούς πίνακες με άλογα. Στον πίνακα αυτό απεικονίζεται ο άρχοντας Ιωάννης Κοντός πάνω στο μαύρο άλογό του. Ρωτήσαμε τα παιδιά τι δουλεια πιστεύουν ότι κάνει ο κυρ Γιάννης;(μάστορας,γιατρός,δάσκαλος). Γιατί πάει καβάλα στο άλογο;(γιατί δεν έχει αμάξι). Που πιστεύετε ότι πάει;(σε γάμο,στη δουλειά του).
Το εισόδημα στο Μόλυβο» του Μυτιληνιού λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ. Κουβεντιάσαμε για το τι βλέπουν τα παιδια στον πίνακα(για την προσφορά του αλόγου στις γεωργικές εργασίες)που είχαμε μιλήσει πιο πάνω.
Το άλογο στην επανάσταση(τα περσινά θυμόταν την εικόνα)
Ο αγαπητός των παιδιών Λούκυ λουκ είδαμε ταινία
Και παρακολουθήσαμε ένα βίντεο με τα διάσημα λευκά άλογα της ισπανικής ακαδημίας ιππασίας της Βιέννης
Είδαμε τα πέταλα
Τα δόντια
Τα χαιδέψαμε
και τα είδαμε να τρώνε το χορτάρι(σαν χλοοκοπτικό)
Και φυσικά κάναμε βόλτα. Μικροί μεγάλοι ξετρελάθηκαν!!
Κι εμείς του προσφέραμε μαζί με την αγάπη μας την ομαδική που είχαμε κάνει.
Και μ αυτό το βιντεάκι σας χαιρετούμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πολλά-πολλά συγχαρητήρια, Λίτσα!!!! Και όλα αυτά..... μόλις στις αρχές του Οκτώβρη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω λόγια!!!! Προσεγμένη, άψογα οργανωμένη και πραγματικά εξαιρετική δουλειά!!!! Συγχαρητήρια!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω για αυτή την προσέγγιση ................
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιο ολοκληρωμένη δεν γίνεται .........
Τα ΧΙΛΙΑ ΜΠΡΑΒΟ είναι λίγα .......
Απίστευτη δουλειά !!!! Απειρα μπράβο !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή