Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ(ΒΗΜΑΤΑ)



Συναισθήματα τα έχουμε όλοι μας συνέχεια. Δεν υπάρχουν κακά συναισθήματα. Άλλα είναι ευχάριστα και θετικά όπως η χαρά και άλλα δυσάρεστα και αρνητικά όπως η λύπη.

Ξεκινήσαμε σχολιάζοντας τις εικόνες από το βιβλίο Βήματα για τη Ζωή.
Πως πιστεύετε ότι αισθάνεται το αγόρι; (χαρούμενο). Γιατί πιστεύετε ότι το αγόρι είναι χαρούμενο;

Γιατί η μαμά του του έκανε μια χάρη που ήθελε.
Γιατί τον καλέσανε σε γενέθλια.
Γιατί θα πάει στην θάλασσα.
Γιατί του χάρισαν μια υπέροχη ζωγραφιά.
Γιατί μια φίλη του του έδωσε λουλούδια.
Γιατί θα πάει να κάνει ποδήλατο με τους φίλους του.
Γιατί θα φάει τούρτα που του αρέσει.
Γιατί του κάνανε μια χαρούμενη έκπληξη.

Πως πιστεύετε ότι αισθάνεται το κορίτσι;(λυπημένο). Γιατί πιστεύετε ότι το κορίτσι είναι λυπημένο;
Γιατί δεν έχει παιχνίδια να παίξει
Γιατί δε του παίρνουν παγωτό
Γιατί δεν έχει φίλους
Γιατί δεν του δίνει κανείς ποτέ ένα δώρο
Γιατί δε τον καλέσανε σε κάποια γενέθλια
Γιατί δεν πήγε βόλτα
Γιατί δεν του κάνανε τα χατίρια

Εσείς παιδιά πότε νιώθετε χαρούμενοι; (Απαντήσεις παιδιών)
Όταν παίζουμε με τους φίλους μας, τρώμε παγωτό, πάμε στην θάλασσα, τρώμε γλυκό  σοκολάτες και πίτσα, ζωγραφίζουμε, πάμε στην παιδική χαρά, όταν βλέπω την αδερφή μου, όταν  έρχομαι σχολείο, όταν στολίζω το δέντρο και πάω βόλτες με τους γονείς μου.
Πότε νιώθετε λυπημένοι; (Απαντήσεις παιδιών)
Όταν με χτυπούν, με μαλώνουν, δε με παίζουν οι άλλοι, όταν κάνω εμβόλιο, όταν δεν έχω φίλους, δεν παίρνω δώρα και όταν δεν έχω σχολείο.

Κάναμε 2 λίστες με αυτά που τους κάνουν να αισθάνονται χαρούμενα και με αυτά που τα λυπούν και προσθέσαμε μια λέξη κάτω από το ποίημα της Ρ. Δαμηλάκη «Τι με κάνει αληθινά».


 Η χαρά και η λύπη υπάρχουν παντού στα χρώματα στη μουσική στους ήχους κλπ. Τα παιδιά έφτιαξαν μια πεταλούδα με 2 συναισθηματικές όψεις. Ζωγράφισαν τη μισή με χαρούμενα χρώματα και την άλλη μισή με λυπημένα (σκούρα) χρώματα. Κόψαμε την πεταλούδα στη μέση και ενώσαμε τα κομμάτια με τα χαρούμενα χρώματα
 και κάναμε τις χαρούμενες πεταλούδες και τις λυπημένες με το σκούρα χρώματα.
Ζωγραφίσαμε κάτι που μας έκανε να χαρούμε ΄και κάτι που μας έκανε να λυπηθούμε


 Σκορπίζουμε στο πάτωμα διάφορα πολύχρωμα υφάσματα. Τα παιδιά έχουν ζωγραφίσει χαρούμενες και λυπημένες φατσούλες και το κάθε παιδί παίρνει από μια στο χέρι του. 
Με το ξεκίνημα της μουσικής χορεύουν ανάμεσα στα υφάσματα.
  Όταν σταματήσει η μουσική βάζουν τις χαρούμενες φατσούλες στα ανοιχτόχρωμα υφάσματα και τις λυπημένες στα σκούρα υφάσματα.
 Στη συνέχεια κάνουν 2 ομάδες. Η πρώτη ομάδα είναι η χαρούμενη ομάδα και χορεύει μαζί με τα υφάσματα της χαράς.

 
 H δεύτερη ομάδα χορεύει με τα υφάσματα της λύπης και όταν η μουσική σταματά τα τσαλακώνουν πολύ και πετούν τα υφάσματα ψηλά για να φύγει η λύπη τους μακριά.
                          Διαβάσαμε τα βιβλία Χαίρομαι – Στεναχωριέμαι

Γράψαμε στο λεξικό συναισθημάτων τις λέξεις χαρά και λύπη.
 Είδαμε τον πίνακα ζωγραφικής «Χαρά της Ζωής»του Ρ. Ντελονέ που αποτελείται από χρωματιστούς κύκλους και τα παιδιά ζωγράφισαν τον δικό τους πίνακα.
Δώσαμε το ακόλουθο φύλλο στα παιδιά όπου υπάρχουν διάφορα πρόσωπα χωρίς στόματα και τα παιδιά τους κάνανε χαρούμενους ή λυπημένους.
Κάναμε την κούκλα της Χαράς και της Λύπης. Aπό την μία πλευρά τα παιδιά ζωγράφισαν το πρόσωπο χαμογελαστό και από την άλλη λυπημένο


Ζωγραφίσαμε μια χαρούμενη φατσούλα σε αυτά που μας κάνουν να χαιρόμαστε και μια λυπημένη σε αυτά που μας κάνουν να λυπόμαστε.
Παρατηρήσαμε τις παρακάτω εικόνες και χρωματίσαμε με χαρούμενα χρώματα τα ζώα που χαίρονται και κυκλώσαμε  αυτά που λυπούνται και φυσικά αιτιολογήσαμε την επιλογή μας.
Τα παιδιά συμπληρώσανε με τους γονείς τους στο σπίτι τα παρακάτω φύλλα(από την Πόπη Παπουτσάκη)

Διαβάσαμε επίσης τον κύριο Χαρούμενο 


Ζωγραφίσαμε το παραμύθι



Και κάναμε και μία αναπαράσταση με τον κύριο χαρούμενο και τον κύριο λυπημένο
                             
                        Ο κύριος Χαρούμενος ήταν πάντα χαμογελαστός

 Μια μέρα πήγε να επισκεφτεί έναν φίλο του που ήταν πολύ λυπημένος
 Αποφάσισε να τον κάνει να νιώσει καλύτερα και τον πήρε στο σπίτι του
 Αρχισε να του λέει πολλά αστεία και ο φίλος του άρχισε να χαμογελάει
 Χαμογελούσαν και οι δυο  τόσο πολύ που έπεσαν κάτω από τα γέλια









2 σχόλια: