Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΟΣ

 Από την πρώτη μέρα που ξεκινήσαμε το σχολείο οσον αναφορά την προσαρμογή των παιδιών ήμασταν μια χαρά.Τις επόμενες δύο μέρες είχαμε κλάματα από 2 παιδάκια. Δεν ήθελαν να κάτσουν στο σχολείο. Ηθελαν να είναι στο σπίτι τους και να κάθονται. Τα μεγάλα νήπια τους έλεγαν οτι είναι ωραίο το σχολείο θα μάθουμε πολλά θα κάνουμε αυτό θα κάνουμε εκείνο............ Με αφορμή αυτό το γεγονός είπαμε στα παιδιά ένα παραμύθι (κουκλοθέατρο από το Παράθυρο) Ο Βασιλιάς Αναλφάβητος. Η ιστορία με λίγα λόγια: Σ ένα παλάτι βασίλευε ο πιο μικρός σε ηλικία βασιλιάς. Οι γονείς του είχαν πεθάνει κι έτσι αυτός ανέλαβε από  πολύ μικρός χρέη βασιλιά.Δεν ήξερε να διαβάζει ούτε να γράφει ούτε τα χρώματα και  τα σχήματα ήξερε και όλοι τον κορόιδευαν και τον φώναζαν αναλφάβητο. Σας παραθέτω το παραμύθι να το διηγηθείτε ή να το παίξετε κουκλοθέατρο

 

 

 

Εμείς το αφηγηθήκαμε σαν παραμύθι και κάναμε την πρώτη μας δραματοποίηση πολύ απλά.
Μια φορά ήταν ένας μικρός βασιλιάς

 Μια μέρα φώναξε τον μάγειρα:καλέ μου μάγειρα θέλω να μου φτιάξεις μια σοκολατένια τούρτα για τα γενέθλιά μου.

 Ορίστε η σοκολατένια σας τούρτα βασιλιά μου. Δεν είναι υπέροχη; έβαλα όλη μου την τέχνη και μόνο σοκολάτα.

 Είναι τέλεια εκπληκτική η πιο ωραία σοκολατένια τούρτα που έχω δει!!!!!!

Στη συνέχεια φώναξε τον ράφτη του παλατιού.
 Καλέ μου ράφτη θέλω να μου ράψεις έναν κόκκινο μανδύα ένα άσπρο πουκάμισο και ένα μαύρο παντελόνι.

Ορίστε τα ρούχα σας βασιλιά μου

 Ωωωωω!!!μα τι ωραία χρώματα κόκκινο άσπρο και μαύρο όπως σου είπα.

 Σειρά είχε ο τσαγκάρης.
Καλέ μου τσαγκάρη θέλω ένα ζευγάρι παπούτσια να μου κάνεις

 Ο τσαγκάρης του έκανε 2 ζευγάρια τον κορόιδεψε. Ορίστε βασιλιά μου σας έκανα ένα ζευγάρι παπούτσια

 Ωωωω ευχαριστώ πολύ για το 1 ζευγάρι παπούτσια καλέ μου τσαγκάρη

 Ο βασιλιάς επειδή ήθελε να βοηθάει τους φτωχούς φώναξε τον σύμβουλο των οικονομικών και του είπε: Πάρε αυτά τα λεφτα και μοίρασέ τα στους φτωχούς.

 Ο σύμβουλος που ήταν πονηρός δεν τα μοίρασε στους φτωχούς φυσικά αλλά τα κράτησε για τον εαυτό του.

 Μια μέρα πήγε ένας γερο ζητιάνος στον βασιλιά και του είπε: Είμαστε πολύ φτωχοί βασιλιά μου και υποφέρουμε δεν έχουμε λεφτά ούτε ρούχα να φορέσουμε ενώ εσύ φοράς ωραίο πράσινο παντελόνι κίτρινο πουκάμισο και μπλε μανδύα. Κάνεις λάθος του είπε ο βασιλιάς εγώ άλλα χρώματα φοράω. Ο βασιλιάς τότε κατάλαβε τι γινόταν και σκέφτηκε ότι όλοι τον κορόιδευαν τόσο καιρό.

 Πήγε και βρήκε τον γέρο τον σοφό και του μίλησε γι αυτό που τον απασχολεί.

 Ο γέρος του έκανε ενα δώρο 3 μπαούλα γεμάτα θησαυρούς.

 Το πρώτο είχε όλα τα γράμματα της αλφαβήτου.

 Το δεύτερο είχε όλους τους αριθμούς.

 Και το τρίτο ήταν γεμάτο με γνώσεις για όλον τον κόσμο που θα του φαινόταν χρήσιμες για να κυβερνά καλύτερα το βασίλειό του.

Ο βασιλιάς επέστρεψε στο παλάτι του κι έχτισε πολλά σχολεία για να πηγαίνουν όλοι. Μάλιστα πήγε και ο ίδιος στο σχολείο και μετά από καιρό έγινε ένας σοφός και δίκαιος βασιλιάς.

«Αν δεν φυτέψουμε το δέντρο της γνώσης όταν είμαστε νέοι, δεν θα μας δώσει τον ίσκιο του όταν θα έχουμε γεράσει.» Φίλιπ Στάνχοπ