Νηπίων καταστάσεις : Μαΐου 2016

Συνεχίζοντας το πρόγραμμα αξιών ζωής ασχοληθήκαμε με την αξία της ανεκτικότητας. Ανεκτικότητα μια απαραίτητη αρετή σημαίνει δέχομαι, σέβομαι και κατανοώ τη διαφορετικότητα ατόμων, ομάδων, λαών, ιδεών. Η ανεκτικότητα καλλιεργεί τον αυτοσεβασμό, την αξιοπρέπεια, σημαίνει συνεργασία, για την αντιμετώπιση μικρών ή μεγάλων προβλημάτων.

Tο να μάθουμε στα παιδιά μας την ανεκτικότητα και τον σεβασμό στις διαφορές μεταξύ των ανθρώπων, δεν θα τα βοηθήσει μόνο να γίνουν πιο ευτυχισμένα, αλλά θα τους δώσει την δυνατότητα, μεγαλώνοντας, να διεκδικήσουν περισσότερες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, στην εργασία και σε άλλους τομείς της ζωής τους. Και σίγουρα αυτό πρέπει να ξεκινήσει από το σπίτι με τους γονείς οι οποίοι πρέπει να βοηθήσουν τα παιδιά τους να μάθουν να ζουν, να μαθαίνουν και να εργάζονται σε ομάδες και κοινωνίες οι οποίες θα γίνονται ολοένα και πιο διαφορετικές και πολυπολιτισμικές.

Ξεκινήσαμε μ ένα παραμύθι "Oι εφτά Χρωματιστοί Ιππότες"

Στο βασίλειο των Χρωμάτων ζούσαν εφτά ιππότες: ο Κόκκινος, ο Πορτοκαλής, ο Κίτρινος, ο Πράσινος, ο Μπλε, ο Λουλακής και ο Βιολετής. Όλοι ήταν γενναίοι και τολμηροί, ένιωθαν πολύ περήφανοι για το χρώμα τους, ο καθένας πίστευε ότι είναι ο καλύτερος από το άλλον,δεν ανέχονταν ο ένας τον άλλον και μόνο στους άλλους έβλεπε μειονεκτήματα. Όταν όμως ενώθηκαν όλοι μαζί δημιούργησαν την πιο όμορφη και εντυπωσιακή αψίδα που είχε δει ποτέ κανείς: το ουράνιο τόξο. Επεξεργαστήκαμε το παραμύθι και κουβεντιάσαμε. Γιατί τσακώνονταν μεταξύ τους, σε τι είχαν δίκιο, σε τι δεν είχαν, ποια ήταν η λύση για τους καυγάδες τους. Κάναμε το ουράνιο τόξο με ωραία χρώματα.

Δείτε το παραμύθι σε βίντεο

Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε το παραμύθι http://tvxs.gr/news/paideia/oi-efta-xromatistoi-ippotes-ena-paramythi-gia-ti-diaforetikotita-binteo
Ο κάθε ιππότης ήταν μοναδικός και όλοι μαζί όταν ενώθηκαν ήταν υπέροχοι. Κι εμείς ο καθένας μοναδικός ξεχωριστός αλλά όλοι μαζί μια όμορφη παρέα.

Έχουμε όλοι οι άνθρωποι μάτια‚ μύτη, στόμα, χέρια με δάχτυλα και πόδια με δακτυλάκια. Μιλάμε διαφορετικές γλώσσες. Κάποιων το δέρμα είναι πιο ανοικτό και κάποιων πιο σκούρο. Κάθε πολιτισμός είναι σημαντικός και κάθε φυλή μοναδική, ακριβώς όπως κάθε χρώμα του ουράνιου τόξου.

Έχουμε διαφορετικό αγαπημένο ήρωα, ομάδα, ονόματα δικά μας και των μαμάδων μας, παραμύθι.

Αν ήμασταν όλοι ίδιοι δεν θα ήταν ωραία δεν θα μας ξεχώριζαν είπαν τα παιδιά. Είδαμε το χέρι μας και τα δάχτυλά μας τα οποία δεν είναι όλα ίσα(άλλο πιο μικρό άλλο πιο μεγάλο). Όμως όλα έχουν κάτι να προσφέρουν. Κάναμε ένα πείραμα. Τα παιδιά προσπάθησαν να κρατήσουν το μολύβι και να γράψουν χωρίς τη βοήθεια του αντίχειρα. Δεν τα κατάφεραν.

Προσπάθησαν να κουμπώσουν ένα κουμπί αλλά δυσκολεύτηκαν.

Προσπάθησαν να κόψουν με το ψαλίδι χωρίς την βοήθεια του αντίχειρα αλλά μάταια.

Άρα όλα τα δάχτυλα μπορεί να είναι διαφορετικά αλλά είναι σημαντικά. Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον γιατί είμαστε πιο δυνατοί και καλύτεροι. Ζωγραφίσαμε ο καθένας την παλάμη του την έκοψε και την έβαψε.

Τόσα μικρά χεράκια διαφορετικά αλλά υπέροχα.

Κρατηθήκαμε σφιχτά με τα χέρια μας για να νιώσουμε πιο δυνατοί

Ζωγραφίσαμε πάνω σ ένα μικρό φύλλο ο καθένας κάτι. Κολλήσαμε τα φύλλα σ ένα δέντρο. Κοιτάξτε πόσο υπέροχο είναι το δέντρο επειδή έχει τόσα πολλά διαφορετικά είδη.

Ανεκτικότητα σημαίνει αποδέχομαι τους άλλους ακόμη κι όταν κάνουν λάθη αποδέχομαι τον εαυτό μου, ακόμη κι όταν κάνω εγώ λάθη. Τα παιδιά μίλησαν και αναφέρθηκαν σε κάποια λάθη που έκαναν κάποια στιγμή και το κατάλαβαν.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να ανεχτούμε κάποιον με τον οποίο δεν κάνουμε τόσο πολύ παρέα. Ανεκτικότητα σημαίνει συναναστρέφομαι με άλλους χωρίς συγκρούσεις συνεργάζομαι μαζί του και τον σέβομαι. Ένα πρωί με το που ήρθαν τα παιδιά στο νηπιαγωγείο κάναμε μια κλήρωση.

Γράψαμε τα ονόματα των παιδιών και τα ζευγάρια που κληρώθηκαν θα έπρεπε όλη την ημέρα να είναι μαζί στο παιχνίδι, στην παρεούλα, στο φαγητό, στο διάλειμμα κλπ.

Την επόμενη μέρα το κάθε ζευγάρι μας είπε τα θετικά και τα αρνητικά(πως ένιωσαν, τι τους άρεσε τι όχι και τι πρέπει να κάνουμε για να είμαστε ανεκτικοί με τους άλλους). Σε γενικές γραμμές οι περισσότεροι πέρασαν καλά. Κάποιοι τσακώθηκαν και ένα ζευγάρι μόνο δεν έκατσε ούτε για ένα λεπτό μαζί γιατί δεν ήθελε το ένα παιδί(υποσχέθηκε όμως ότι θα προσπαθήσει την επόμενη).

Στα ζευγάρια στα οποία προέκυψε ένα πρόβλημα και τσακώθηκαν ήρθε ένα μαγικό ραβδί τα άγγιξε

και τα πήγε στη χώρα του Πέρα Πέρα.

Εκεί μεταμορφώθηκαν ο ένας σε αυτί και ο άλλος σε στόμα. Ο ένας μιλούσε για την διαφωνία που ήταν η αιτία να τσακωθούν και ο άλλος άκουγε. Μετά άλλαξαν ρόλους και φυσικά μας είπαν και με ποιο τρόπο έλυσαν το πρόβλημα.

Δέσαμε ένα πρωί στο χέρι του Στέλιου ένα μπαλόνι. Του ζητήσαμε να μη το βγάλει από πάνω του όλη μέρα και να προσέχει παράλληλα να μη το σκάσει. Στο τέλος της μέρας μας είπε ο Στέλιος πως ένιωσε με το μπαλόνι όλη μέρα στο χέρι τι τον δυσκόλεψε και τι διαφορετικό έπρεπε να κάνει απ΄ότι συνήθως. Δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα. Λίγο μόνο στο φαγητό κι εκεί που δεν μπορούσε να κάνει δουλειά ήταν όταν χρειάστηκε να βάψει με τα δάχτυλα και το μπαλόνι ακουμπούσε στο χαρτί και λερωνόταν.

Διαβάσαμε 7 ιστορίες από διαφορετικές κουλτούρες όσοι και οι εφτά χρωματιστοί ιππότες. "Τα δύο πονηρά γεροντάκια"(Αφρική),"ο σοφός γέρος"(Αυστραλία),"το φιλντισένιο ραβδί"(Κίνα),"οι ληστές της Ιαπωνίας"(Ιαπωνία),"τα δέκα αδέρφια και η αδερφή τους"(Λιβύη), "το τυχερό ρολόι"(Βέλγιο), "ένας έξυπνος ψαράς"(Ιταλία). Όλες οι ιστορίες τους άρεσαν. Ζωγράφισαν όμως μια ιστορία που τους άρεσε πιο πολύ.

Οι χρυσοχέρες μανούλες(μαμά Πόπη,μαμά Βαρβάρα μαμά Σοφία μαμά Μαρία θα μας λείψετε πολύ μαμά Ανθή ευτυχώς θα είναι κοντά μας και του χρόνου) έφτιαξαν και μας έφεραν γλυκά από χώρες άλλες να δοκιμάσουμε. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για άλλη μια φορά ήταν πεντανόστιμα όλα.

Πήραμε θέση και δοκιμάσαμε. Μμμμμμμμμμ!!!!!

Βλέπετε να έμεινε κάτι;

Πόσο μας άρεσαν αυτά που φάγαμε;

Χορέψαμε χορούς από άλλους πολιτισμούς. Συρτάκι από Ελλάδα, τσιφτετέλι από Τουρκία, Φλαμένγκο από Ισπανία, μπλουζ από Γαλλία, κάντρι από Αμερική, χορούς από Ρωσία Αφρική και τον χορό των Ινδιάνων.

Ολα αυτά σ ένα βίντεο απολαυστικό και κεφάτο

Ενα πολύ ωραίο παραμύθι που διαβάσαμε είναι ο Τζος ο δράκος διαβάστε το εδώ.
Ο Τζος ο δράκος έψαχνε έναν φίλο σαν κι αυτόν ίδιο δράκο δεν ανέχονταν κάτι διαφορετικό. Γνωρίζοντας όμως κι άλλους τον ελέφαντα,το λιοντάρι,το κουνελάκι,τον κλόουν, κατάλαβε

ότι μαζί τους ένιωθε ευτυχισμένος ήταν όλοι τόσο διαφορετικοί και αξιαγάπητοι, όπως τα χρώματα ενός υπέροχου μεγάλου ουράνιου τόξου. Διασκέδαζε μαζί τους και μοιράστηκε υπέροχες στιγμές κι έγιναν όλοι οι καλύτεροι φίλοι. Ζωγραφίσαμε κάτι από το παραμύθι.

Διαβάσαμε στα παιδιά την ιστορία του Ιωνα

Αφού άκουσαν την ιστορία τα παιδιά βρήκαν κάποια λάθη στην συμπεριφορά του Ιωνα(δεν ήταν σωστή έπρεπε να λύσει το πρόβλημα με κουβέντα) είπαν. Παίξαμε παιχνίδια ρόλων. Τα παιδιά είπαν φράσεις προσβλητικές και επιθετικές που οδηγούσαν σε συγκρούσεις και φράσεις με λέξεις θετικές και ευγενικό τρόπο για να αποφύγουν συγκρούσεις.

Θυμηθήκαμε λίγο κάποιες λέξεις που πληγώνουν και ξεκινούν μια σύγκρουση και λέξεις που βοηθούν στο να ξεπεραστούν κάποιες αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις.