Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ-ΒΟΗΘΩ ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

Το να νοιαζόμαστε -δηλαδή να νιώθουμε ενδιαφέρον - και το να βοηθάμε -δηλαδή να εκφράζουμε το ενδιαφέρον μας- είναι και τα δυο εκφράσεις ενσυναίσθησης. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να προσφέρουμε βοήθεια σε διάφορες περιπτώσεις.Δείχνουμε στους άλλους ότι νοιαζόμαστε βοηθώντας ή ακούγοντάς τους. Βοηθάμε όχι μόνο με πράξεις αλλά και με λόγια. Ξεκινήσαμε με την εικόνα του βιβλίου όπου ο Αντώνης έχασε το σκυλάκι του και είναι λυπημένος και ο φίλος του ο Μάρκος ήρθε να του συμπαρασταθεί και είναι και αυτός λυπημένος. Ο Μάρκος νοιάζεται για τον φίλο του και ήρθε να τον δει και να τον ακούσει. 
Με ποιον τρόπο θα μπορούσε ο Μάρκος να τον βοηθήσει και να του δείξει ότι νοιάζεται; Τα παιδιά βρήκαν αρκετούς τρόπους για να βοηθήσουν εδώ σ αυτό το σημείο. 
 Με ποιον τρόπο δείχνουμε σε κάποιον ότι νοιαζόμαστε; Τα παιδιά είπαν με μια αγκαλιά ένα τηλέφωνο λουλούδια ένα δώρο μια ζωγραφιά κλπ.
Οταν κάποιος καταλαβαίνει ότι νοιαζόμαστε γι αυτόν νιώθει πολύ όμορφα. Γι αυτό λοιπόν κι εμείς μιας και η Χρυσάνθη έλειπε για μέρες επειδή ήταν άρρωστη δείξαμε ότι νοιαζόμαστε για την φίλη μας. Την πήραμε τηλέφωνο και της μιλήσαμε
 
Της κάναμε και μια κάρτα για να την δώσουμε μόλις έρθει
 Εντελώς τυχαία εκείνη την ημέρα η φίλη μας η Ρεβέκκα πάτησε μια καρφίτσα. Συναγερμός όλα τα παιδιά έτρεξαν να της προσφέρουν βοήθεια και να της συμπαρασταθούν γιατί έκλαιγε . Τι γλυκό!!!!!!! Ποιος θα πρωτοπεριποιηθεί το πόδι της!!!!!
Ζωγραφίσαμε πότε νοιαστήκαμε ή βοηθήσαμε κάποιον

 

 
Ηρθαν στην παρέα μας η Μελίτσια και ο Γκίλμπο όπου η Μελίτσια προσφέρθηκε να βοηθήσει τον Γκίλμπο που ήταν άρρωστος και ο Γκίλμπο χάρηκε πολύ
Κατανοήσαμε πως πρέπει να ζητάμε βοήθεια ευγενικά χρησιμοποιώντας την μαγική λέξη ΠΑΡΑΚΑΛΩ. Κι εμείς πρέπει να  πούμε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.
Παίξαμε παιχνίδια ρόλων
Η Αννα έπεσε και χτύπησε
 Η Δέσποινα αισθάνεται λυπημένη γιατί έχασε το γατάκι της
 Την Ελεάνα δεν την φώναξαν οι φίλες της να παίξει μαζί τους
Παίξαμε το παιχνίδι - η ηλικιωμένη κυρία Νίτσα- (από το βιβλίο)Λέμε στα παιδιά -η ηλικιωμένη κυρία Νίτσα θα έρθει στο σπίτι μας να μας κάνει επίσκεψη. Τα παιδιά ρωτούν -και πως είναι η κυρία Νίτσα; Η κυρία Νίτσα δεν βλέπει καλά δεν ακούει καλά ξεχνάει πράγματα και είναι κουτσή ζαρώνει τη μύτη της κλπ
 
 
 
Με ποιον τρόπο θα μπορούσαμε να περιποιηθούμε την κυρία Νίτσα αν ερχόταν σπίτι μας; Τα παιδιά σκέφτηκαν αρκετούς τρόπους.

Παρακινήσαμε τα παιδιά να γίνουν -Ηλιοι με φωτεινές ακτίνες- έκοψαν κίτρινους κύκλους και κάθε φορά που κάποιος θα έδειχνε ότι νοιάζεται ή βοηθάει θα κολλούσε και μια ακτίνα στον ήλιο του. Οσο πιο πολλές ακτίνες μαζέψει τόσο πιο λαμπερός θα γίνει ο ήλιος του. Χαμός έγινε όλη μέρα βοηθούσαν για να μαζέψουν ακτίνες και φυσικά και τις επόμενες μέρες.
 
Μετά από λίγες μέρες
 και αργότερα

 Κάναμε την παρακάτω λίστα
Τα παιδιά βρήκαν ποια επαγγέλματα βοηθούν τους άλλους ανθρώπους
 Διαβάσαμε τον μύθο του Αισώπου το λιοντάρι και το ποντίκι όπου το ποντίκι βοήθησε το λιοντάρι όταν πιάστηκε στην παγίδα.
και φυσικά το είδαμε κιόλας
 Αναφερθήκαμε στο πρόγραμμα -βοήθεια στο σπίτι-(μια πολύ καλή ιδέα που πήρα από την Πόπη Παπουτσάκη)
και καλέσαμε τα δικά μας τα κορίτσια που δουλεύουν στο πρόγραμμα αυτό στο χωριό μας να έρθουν στο νηπιαγωγείο μας και να μας μιλήσουν για την δουλειά την τόσο σπουδαία που κάνουν. Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Θεοδώρα και την κυρία Σταματία για τον χρόνο που μας αφιερωσαν και μας μίλησαν για την δουλειά τους.
 
 Μιλήσαμε για το χαμόγελο του παιδιού καθώς και για τους γιατρούς του κόσμου που βοηθούν παιδιά (ιδέες από την Πόπη Παπουτσάκη).
Εδώ και τόσο καιρό μαζεύουμε καπάκια πλαστικά. Αποφασίσαμε να τα δώσουμε στον σύλλογο παραπληγικών στην Δράμα
Καλέσαμε στο νηπιαγωγείο την κυρία Αγλαία Κατσιγιάννη πρόεδρο του συλλόγου παραπληγικών Δράμας για να παραλάβει τα καπάκια. Με πολύ μεγάλη χαρά την υποδεχτήκαμε έξω στον προάυλειο χώρο που είχε και δροσιά.
Μας μίλησε για τον σύλλογο και το έργο τους για την ίδια και απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις των παιδιών. Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά πως δουλεύει το αναπηρικό αμαξίδιο.
Επαιξε κυνηγητό με τα παιδιά. Οταν τους είπε ότι μπορεί να παίξει κυνηγητό τα παιδιά δεν το πίστευαν. Ξετρελάθηκαν!!!!!!!!!


 Κι ένα πεντανόστιμο κέικ για να την κεράσουμε από τα χρυσά χεράκια της μαμάς Βαρβάρας για άλλη μια φορά. Κυρία Βαρβάρα είστε υπέροχη σας ευχαριστούμε πολύ!!!!!!!!!!

  Οι αναμνηστικές φωτογραφίες φυσικά

 Κυρία Αγλαία σας ευχαριστούμε πολύ για την τιμή που μας κάνατε να έρθετε στο νηπιαγωγείο μας και να σας γνωρίσουμε.

Αποφασίσαμε να προσφέρουμε κι εμείς κάτι στο Οικοτροφείο Προσοτσάνης  "Αρσινόη"(Ε.Ψ.Υ.Κ.Α.). Με πολύ μεγάλη προθυμία οι γονείς έφεραν στο νηπιαγωγείο ότι ο καθένας ήθελε. Τα μαζέψαμε και μια αντιπροσωπεία από τους γονείς μαζί με τα παιδιά τους τα πήγανε και τα παραδώσανε εκ μέρους του νηπιαγωγείου μας στο οικοτροφείο.
 
 
 
Ευχαριστούμε πολύ την Προϊσταμένη του οικοτροφείου κυρία Τούλα Κεφαλά και όλο το προσωπικό για την εξαιρετική υποδοχή και την ξενάγηση στους χώρους του οικοτροφείου. 

























2 σχόλια:

  1. Υπέροχη δουλειά... γεμάτη ευαισθησία και σπουδαία μηνύματα που πέρασες με πολύ όμορφο τρόπο στα παιδάκια σου! Μπράβο Λίτσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή