Τρίτη 19 Μαΐου 2015

ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΝΑΜΟΝΗΣ ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

Πολλές φορές όταν περιμένουμε με λαχτάρα κάτι το οποίο δε μπορεί να γίνει αμέσως αισθανόμαστε ανυπόμονοι και εκνευρισμένοι. Κοιτάξαμε τις εικόνες από το βιβλιο και τις κουβεντιάσαμε
Με ποιο τρόπο θα μπορούσαν τα 2 κορίτσια να λύσουν το πρόβλημα;  Ηρθαν κοντά μας η Μελίτσια και ο Γκίλμπο για να μας μάθουν τι μπορούμε να κάνουμε τις φορές που χρειάζεται να περιμένουμε για κάτι ώστε να περάσει λίγο πιο ευχάριστα η ώρα μας και να μην εκνευριστούμε.
 
  Μετά από τις καταπληκτικές λύσεις που μας είπαν η Μελίτσια και ο Γκίλμπο τα παιδιά είπαν για τις εικόνες με τα κορίτσια ότι
  θα έπρεπε να το ζητήσει ευγενικά η Κική ή να φώναζαν τη μαμά τους ή να έπαιζε η Κική με κάτι αλλο. Τους είπα πόσο ανυπόμονη είμαι όταν είμαι μέσα στην τράπεζα και έχει ουρά και χρειάζεται να περιμένω μεχρι να κάνω την συναλλαγή που θέλω. Βέβαια ούτε τη σειρά αλλουνού παίρνω ούτε φωνάζω ούτε διαμαρτύρομαι απλά σκέφτομαι διάφορα ευχάριστα πράγματα ή πιάνω την κουβέντα με κάποιον γνωστό μέχρι να περάσει η ώρα. Τα παιδιά διηγήθηκαν ένα περιστατικό που τα έκανε να αισθάνονται ανυπόμονα κρατώντας το κουνελακι αγκαλιά
 
 
και το ζωγράφισαν.
 
 
 
 
   Διηγηθήκαμε στα παιδιά κάποια σενάρια που έχει το βιβλίο και αυτά πρότειναν κάποιες ιδέες για το τι θα μπορούσε να γίνει.
 Συμπηρώσαμε στο λεξικό την λέξη ανυπόμονος
Παίξαμε. Είμαστε σ ένα λεωφορείο και ανυπομονούμε να φτάσουμε στο σινεμά. Για να περάσει η ώρα μέσα στο λεωφορείο τραγουδάμε
Φτάνουμε στο σινεμά αλλά έχει πολύ κόσμο και πρέπει να περιμένουμε στην ουρά για να βγάλουμε εισητήριο. Κανένα πρόβλημα πιάνουμε την κουβεντούλα με τους φίλους μας
Και σιγά σιγά η ουρά μικραίνει
πληρώνουμε στο ταμείο
 
και τόσο μα τόσο γρήγορα και ευχάριστα περασε η ώρα είμαστε έτοιμοι για να δούμε το έργο
Εκείνη την ημέρα η μαμά της Αναστασίας μας έφερε ένα κουτί με λουκουμάδες και βέβαια την ευχαριστούμε πολύ. Ρωτάνε κυρία τι έχει μέσα στο κουτί; Λέω λουκουμάδες θέλει κανείς;  Ναι  θέλουμε να τους φάμε τώρα είπαν τα παιδιά. Ανυπομονούσαν να τους φάνε. ΚΙ εγώ μαζί. Ωραία τι θα κάνετε λοιπόν; Πήγαν μόνα τους έκαναν μια σειρά και περίμεναν μέχρι να έρθει η σειρά τους να πάρουν.
Τώρα βέβαια η αλήθεια είναι ότι ήταν πεντανόστιμοι!!!!! 

Διαβάσαμε το παραμύθι -η κότα που γεννούσε χρυσά αυγα-

Η ιστορία έχει ως εξής
 Ήταν κάποτε ένας φτωχός αγρότης και μια μέρα ανακάλυψε στο κοτέτσι του ένα αστραφτερό χρυσό αυγό. Στην αρχή νόμιζε ότι πρόκειται για φάρσα, αλλά καθώς πήγαινε να πετάξει το αυγό το ξανασκέφτηκε και το έδωσε να το εκτιμήσουν. Αποδείχτηκε ότι το αυγό είναι από καθαρό χρυσάφι! Ο γεωργός δεν μπορούσε να πιστέψει την καλή του τύχη. Την επόμενη βρίσκει δεύτερο χρυσό αυγό, δυσκολεύοντας να πιστέψει την τύχη του. Κάθε πρωί ξυπνούσε κι έτρεχε στο κοτέτσι για να βρει το επόμενο χρυσό αυγό. Έτσι απόκτησε γρήγορα μυθώδη πλούτη και ζούσε όπως φανταζόταν στα όνειρά του. Μαζί με τα πλούτη απέκτησε την απληστία και την ανυπομονησία. Ο γεωργός δε μπορούσε να περιμένει μέρα μέρα να παίρνει το χρυσό αυγό και μια μέρα αποφάσισε να σφάξει την  κότα και να τα πάρει μονομιάς. Δυστυχώς γι αυτόν, δεν υπήρχαν χρυσά αυγά μέσα της και τότε κατάλαβε ότι δεν υπήρχε τρόπος να βρει άλλα πλέον. Ο γεωργός σκότωσε την κότα που τα γεννούσε! Έτσι έχασε και την κότα και τα αυγά επειδή ήταν ανυπόμονος


 Μάθαμε την παροιμία άνθρωπος δίχως υπομονή λυχνάρι δίχως λάδι
Δημιουργήσαμε κι ένα παραμύθι . Τα παιδιά σε κύκλο. Αρχισε ο πρώτος την ιστορία και την συνέχιζε ο επόμενος κρατώντας φυσικά το κουνελάκι αγκαλιά .
 Ακόμη ένα παραμύθι από τα παιδιά μας στην βιβλιοθήκη

 Μπορείτε να το διαβάσετε πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο

http://issuu.com/472652/docs/___________________
























Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου