Εργαστήρια Δεξιοτήτων Θεματικός Άξονας: Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ - Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη Υποθεματική: Εκπαίδευση στα Ανθρώπινα Δικαιώματα

 Θεματική: Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ

Υποθεματική: Εκπαίδευση στα Ανθρώπινα Δικαιώματα

Η εκπαίδευση στα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελεί το πρώτο βήμα σε μία κατεύθυνση σεβασμού, προώθησης και υπεράσπισης των δικαιωμάτων που μοιραζόμαστε όλοι και όλες. Σύμφωνα με τον 4 ο Άξονα του Παγκόσμιου Προγράμματος για την Εκπαίδευση στα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ, η εφαρμογή των βασικών στόχων της εκπαίδευσης στα Ανθρώπινα Δικαιώματα αποτελεί τον τέταρτο βασικό άξονα της στοιχειώδους εκπαίδευσης του πολιτισμού μας, ανάμεσα στην ανάγνωση, τη γραφή και την αρίθμηση, γεγονός που διαμορφώνει μία αδήριτη ανάγκη στο πλαίσιο του εθνικού μας εκπαιδευτικού συστήματος. Η προσέγγιση της εκπαίδευσης των δικαιωμάτων του ανθρώπου στο σχολείο, διασφαλίζει ότι κάθε συμβαλλόμενο μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας (εκπαιδευτικοί, μαθητές/ριες και γονείς) κατανοούν, σέβονται και υπερασπίζονται τα αναφαίρετα αυτά δικαιώματα, τα οποία περιλαμβάνονται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Εργαστήριο 1  Ειρήνη η ιστορία ενός παιδιού πρόσφυγα Μια ταινία κινουμένων σχεδίων που μπορείτε να δείτε σε αυτόν τον σύνδεσμο https://www.youtube.com/watch?v=WQJhuAfVTqo Η Ειρήνη είναι ένα μικρό κορίτσι που αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι της. Στην αρχή βιώνει την ανασφάλεια και την απόρριψη μέχρι να βρει προστασία, αγάπη και ζεστασιά στο πιο απίθανο μέρος. Μια ιστορία που βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν μέσα στην τάξη θέματα όπως η διαφορετικότητα, η ανεκτικότητα και οι πολιτισμικές διαφορές. Πριν την αφήγηση της ιστορίας: γνωριμία και ενεργοποίηση. Στόχοι: Να ενεργοποιηθεί η ομάδα με την προετοιμασία του σώματος και της φωνής, τη συγκέντρωση και την ενεργοποίηση της φαντασίας. Να δημιουργηθεί θετικό κλίμα στην ομάδα των συμμετεχόντων και να καλλιεργηθούν δεξιότητες συνεργασίας μεταξύ των μαθητών.  Χειραψία – Ας ανταλλάξουμε όνομα. Κινούμαστε στον χώρο και με όποιον συναντιόμαστε ανταλλάσσουμε χειραψία λέγοντας το όνομά μας. Στη συνέχεια, κάνουμε το ίδιο, αλλά αντί για το όνομά μας λέμε το όνομα του άλλου κι αυτός το δικό μας. Περπατάμε!  Τα παιδιά περπατούν στον χώρο αλλάζοντας συνεχώς κατευθύνσεις. Δεν σχηματίζουν κύκλο και δεν ακουμπούν κανέναν. Δεν μιλούν και έπειτα από προτροπή του εμψυχωτή αλλάζουν τρόπο βαδίσματος – μεγάλα βήματα, βήματα προς τα πίσω, βήματα σε λάσπη, σε νερό κτλ. Με το «ΣΤΟΠ» του εμψυχωτή, όλοι παγώνουν και με το «Πάμε» ξεκινούν πάλι. Περπάτημα με στόχο ένα αντικείμενο ή μια κατάσταση: Τα παιδιά κινούνται στον χώρο στοχεύοντας σε ένα αντικείμενο. Όταν φτάσουν σε αυτό το σημείο, αλλάζουν κατεύθυνση.  Οδήγησε τον τυφλό. Τα παιδιά σε ζευγάρια.  Το ένα παιδί οδηγεί το δεύτερο  που έχει τα μάτια κλειστά.  Βρες το ταίρι σου – Ένας ήχος μας ενώνει. Τα παιδιά χωρίζονται πάλι σε ζευγάρια. Συμφωνούν για έναν κοινό χαρακτηριστικό ήχο, π.χ. ένα μουσικό όργανο το οποίο θα κρατούν και θα είναι ο τρόπος αναγνώρισής τους. Κλείνουν όλοι τα μάτια και απλώνονται στον χώρο. Κατόπιν προσπαθούν, με τη βοήθεια του ήχου που έχουν ορίσει, να βρουν το ταίρι τους.  Εργαστήριο 2 Δουλεύοντας με την ταινία κινουμένων σχεδίων Προβάλλουμε την ταινία, εστιάζοντας την προσοχή των παιδιών στα συναισθήματα της Ειρήνης. Πώς αισθάνεται; ποια είναι τα βαθύτερα συναισθήματά της; ποιοι είναι οι ήρωες της ιστορίας μας; πώς θα τους περιγράφατε; τι πιστεύετε ότι έχει συμβεί; - Πώς σας φάνηκε η ιστορία; - τι σας έκανε εντύπωση; Συζητάμε για τους πιθανούς λόγους φυγής της Ειρήνης. Το κάθε παιδί ζωγραφίζει μια σκηνή που του άρεσε  Αφού ζωγραφίσαμε όλες τις σκηνές από την ιστορία. τις τοποθετήσαμε στο πάτωμα με τη χρονολογική σειρά που διαδραματίζονται στην ιστορία και κάτω από κάθε ζωγραφιά βάλαμε την εικόνα της Ειρήνης                                                                             Αφηγούμαστε την ιστορία με βάση τις ζωγραφιές Συναισθήματα εκφράσεις προσώπου και κινήσεις σώματος Καθόμαστε σε κύκλο, σε ομάδες πέντε ατόμων το πολύ. Ζητάμε από τα παιδιά να πάρουν διάφορες εκφράσεις (να κατσουφιάσουν, να κλείσουν τα μάτια τους, να φουσκώσουν τα μάγουλά τους, να χαμογελάσουν, να κλείσουν το ένα μάτι, να σηκώσουν τα φρύδια τους). Στο χρόνο που μεσολαβεί από τη μια έκφραση στην άλλη τα παιδιά χαλαρώνουν το πρόσωπό τους. Εξηγούμε πότε χρησιμοποιείται κάθε έκφραση (π.χ. κατσουφιάζω όταν είμαι στεναχωρημένος ή κάνω κάτι δύσκολο). Επαναλαμβάνουμε την άσκηση με τα παιδιά σε ζευγάρια και στραμμένα πρόσωπο με πρόσωπο. Το ένα παιδί πρέπει να κάνει μια έκφραση και το άλλο με τη σειρά του να το μιμηθεί.  Επεκτείνουμε την άσκηση συμπεριλαμβάνοντας κινήσεις του σώματος (π.χ. τα χέρια στη μέση σημαίνουν θυμό). Προβάλλουμε πάλι την ταινία χωρίς ήχο. Τα παιδιά μπορούν να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα της Ειρήνης από τις εικόνες και μόνο. Στη συνέχεια κολλάμε τις κάρτες συναισθημάτων στην τάξη. Τα παιδιά κάθε πρωί, όταν θα έρχονται στην τάξη, θα βάζουν ένα αυτοκόλλητο με το όνομά τους δίπλα στο συναίσθημα που έχουν τη δεδομένη στιγμή. Προσέχουμε να υπάρχει πάντα και μια λευκή κάρτα, έτσι ώστε τα παιδιά να μην είναι αναγκασμένα να αποκαλύψουν τα συναισθήματά τους, αν δεν το θέλουν. Αυτή η λευκή κάρτα μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να προστεθεί ένα νέο συναίσθημα, που δεν έχει αναφερθεί ως τώρα. Εργαστήριο 3 Συναισθήματα και συγκινήσεις που συνδέονται με την προσφυγιά Με βάση τις ζωγραφιές, τα παιδιά συζητούν τους πιθανούς λόγους φυγής της Ειρήνης. Ενθαρρύνουμε τα παιδιά να μιλήσουν για τους φόβους τους. Στη συνέχεια καλούμε κάθε παιδί να ζωγραφίσει τους φόβους του. Συγκεντρώνουμε τις ζωγραφιές, τις ομαδοποιούμε ανάλογα με το είδος του φόβου και συζητάμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να καταπολεμήσουμε το φόβο μας.   Δημιουργούμε μια «Φαγομηχανή Φόβου». Ετοιμη!! Πετάμε τις ζωγραφιές τους μέσα στη φαγομηχανή του Φόβου για να διώξουμε τους φόβους μας.                              Εργαστήριο 4 Βασικές ανάγκες των παιδιών. Με τη βοήθεια της εικόνας της Ειρήνης με τους ανθρώπους στο χωριό, τα παιδιά θα πρέπει να καθορίσουν τι είναι αυτό που λείπει από τα λευκά τετράγωνα. Οι τέσσερις κάρτες θα πρέπει να τοποθετηθούν στην εικόνα Ζητάμε από τα παιδιά να θυμηθούν τι χρειαζόταν η Ειρήνη (ένα μέρος να κοιμηθεί και να φάει). Τότε θα πρέπει να γυρίσουν τις κάρτες και να διαβάσουν αυτά που γράφουν από πίσω: να σε αγαπούν, να τρως, να κοιμάσαι, να παίζεις. Συζητάμε με τα παιδιά για τη σπουδαιότητα των αναγκών, τη διαφορά μεταξύ αναγκών και επιθυμιών και τις συνέπειες της μη ικανοποίησης των αναγκών τους.  Ζωγραφίσαμε ατομικά τα βασικά δικαιώματα Τα δικαιώματα των παιδιών σε βιβλίο εδώ και η αφίσα μας Τι θα ήθελα να κάνω με την Ειρήνη αν τη συναντούσα; Εργαστήριο 5 Διαφορετικότητα αποκλεισμός Ζητάμε από τα παιδιά να αναγνωρίσουν τις διάφορες μορφές απόρριψης από τις οποίες υπέφερε το μικρό κορίτσι. Τονίζουμε με προσοχή τις λεπτές διαφορές μεταξύ των διαφόρων τύπων απόρριψης . Τι ευχή θα δίνατε στην Ειρήνη για να ξαναβρεί τη χαρά και να είναι ευτυχισμένη; Δραματοποίηση ιστορίας                             Δείτε το βίντεο με την δραματοποίηση της ιστορίας της Ειρήνης καθώς και με τις ευχές των παιδιών τα οποία είχαμε την χαρά να παρουσιάσουμε στο διαδικτυακό μαθητικό καλλιτεχνικό φεστιβάλ "Κι αν ήσουν εσύ"; στην ημέρα δράσης σχολείων περιφερειακής ενότητας Σερρών. Ήταν μια όμορφη εκδήλωση με συγκίνηση και υπέροχες δράσεις από όλα τα σχολεία που συμμετείχαν. Η Ειρήνη στο σπίτι του κύριου Καλόκαρδου. Ρωτάμε: «Ποια είναι τα καλά για την Ειρήνη στο σπίτι του κ. Καλόκαρδου;» Παίρνουμε τις κάρτες με τις ανάγκες και δείχνουμε ότι για πρώτη φορά καλύφθηκαν επαρκώς οι ανάγκες της Ειρήνης. Ζωγραφίσαμε το μέρος όπως το φανταστήκαμε που ζούσε ο κύριος Καλόκαρδος. Προσπαθούμε με τρόπο να κάνουμε τα παιδιά να αναγνωρίσουν τι κάνει τον καθένα μας να διαφέρει από τον άλλον. Τονίζουμε ότι υπάρχουν τόσο ορατές όσο και αόρατες διαφορές. Κάνουμε το ίδιο για τις ομοιότητες μεταξύ των μαθητών (μιλούν την ίδια γλώσσα, ζουν στο ίδιο μέρος). Βοηθάμε τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν ότι οι διαφορές και οι ομοιότητες μπορούν να συνυπάρχουν και πως το σημαντικότερο και δυσκολότερο κομμάτι είναι να μην επικρίνουμε ό,τι διαφέρει. Επιπλέον δράσεις που κάναμε ώστε να κατανοήσουν τα παιδιά τις έννοιες αποδοχή, ισότητα, πρόσφυγας, συμπαράσταση, προσφορά, να ευαισθητοποιηθούν και να προσφέρουν στα παιδιά πρόσφυγες. Ένα κουτί έφτασε μια μέρα στην τάξη μας. Έχει ταξιδέψει από άκρη σε άκρη και έχει έρθει, για να περιγράψει στα παιδιά τι έχει δει και να τους χαρίσει τον θησαυρό του. Μέσα από αυτό το «Κυνήγι θησαυρού» τα παιδιά θα κατανοήσουν ότι ο μεγαλύτερος θησαυρός είναι αυτός που προσφέρει κάποιος και όχι αυτός που κρατά. Τα παιδιά παίζοντας το «Κυνήγι θησαυρού» θα έχουν την ευκαιρία να φτιάξουν παιχνίδια με σκοπό να τα στείλουν στα παιδιά-πρόσφυγες. Τους ζητάει να "αλληλεπιδράσουν" μαζί του, ώστε να μάθουν τις ιστορίες του. Για την κάθε ιστορία υπάρχει ένας σταθμός, όπου τα παιδιά καλούνται να κάνουν μια δραστηριότητα, για να συλλέξουν ένα κομμάτι του μυστικού και να πλησιάσουν στον Θησαυρό. Το κουτί επάνω είχε έναν φάκελο και μέσα ο φάκελος ένα μήνυμα. Μέσα στο κουτί υπήρχαν διάφορα άλλα μηνύματα. Στόχος: Η κατανόηση των εννοιών: πρόσφυγας, ανθρώπινα δικαιώματα, ρατσισμός, ισότητα, άσυλο. Το κουτί με το σχετικό μήνυμά του εξηγεί στα παιδιά ότι για να ξεκινήσουν, πρέπει πρώτα από όλα να φτιάξουν το “λεξικό”, το βιβλίο με τις έννοιες που θα τους βοηθήσει να καταλάβουν τις ιστορίες που θα τους διηγηθεί. Συμπληρώνει ότι το είχε πάντα μαζί του, αλλά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του χάλασε και οι σελίδες σκίστηκαν και σκορπίστηκαν. Χρειάζεται λοιπόν τη βοήθεια των παιδιών, για να το ξαναφτιάξει. Για το παιχνίδι που ακολουθεί χρειάζονται τόσες καρέκλες όσες και τα παιδιά της τάξης.  Κάτω από κάθε καρέκλα έχει κολληθεί από ένα χαρτί. Στα μισά χαρτιά είναι γραμμένες οι έννοιες πρόσφυγας, ρατσισμός, άσυλο, ανθρώπινα δικαιώματα, ισότητα και στα άλλα μισά οι ερμηνείες τους. Όσο ακούγεται μουσική, αυτός που έχει τη μπάλα τη δίνει στον διπλανό του, εκείνος στον διπλανό του κ.ο.κ. Όταν σταματήσει η μουσική, αυτός που έχει στα χέρια του τη μπάλα αποχωρεί μαζί με την καρέκλα του. Στο τέλος, τα παιδιά ξεκολλούν από την καρέκλα του το δικό τους χαρτί και όλοι μαζί προσπαθούν με τη βοήθεια της κυρίας να συνδυάσουν τις λέξεις με τις σημασίες του. Χρέη dj η Ν. Στόχος: Η γνωριμία με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στο πέρασμα από μια παιδική χαρά, το κουτί βρήκε ξεφούσκωτα μπαλόνια και τα πήρε μαζί του. Συνήθιζαν, λέει, τα παιδιά να τα κρατάνε ψηλά την ώρα του παιχνιδιού, καθώς τα χρώματά τους γέμιζαν το μπλε του ουρανού και ο αέρας τα έκανε τόσο ζωηρά, που έπαιζαν κυνηγώντας τα για πολλή ώρα. Τα παιδιά χωρίζονται σε μικρές ομάδες και η κάθε ομάδα παίρνει από ένα μπαλόνι και ζωγραφίζει ένα φίλο με μάτια, μύτη, στόμα, αυτιά. Τι χρειάζεται αυτός ο φίλος, για να είναι χαρούμενος και ασφαλής (να μην φοβάται); Τα παιδιά ζωγραφίζουν το μπαλόνι, το κάνουν φίλο τους και μετά συζητάνε όλοι μαζί για όλα αυτά που χρειάζεται ο νέος τους φίλος. Παράδειγμα: Χρειάζεται φαγητό, στέγη, οικογένεια κ.λπ.  Όλοι μαζί πετάνε τα μπαλόνια ψηλά και ο καθένας είναι υπεύθυνος για το μπαλόνι του. Ο σκοπός είναι να μην πέσει κάτω κανέναν μπαλόνι και όλοι να διαφυλάξουν τα δικαιώματα των φίλων τους. Μετά το παιχνίδι όλη μαζί η ομάδα συζητάει τα παρακάτω ερωτήματα: Ήταν εύκολο να το καταφέρουν να προστατέψουν τον φίλο τους; Βοήθησαν οι γύρω στην προσπάθεια αυτή; Τελικά, χρειάζεται ένας ή πρέπει όλοι μαζί να διαφυλάξουν τα δικαιώματα των άλλων;  Στόχος: Να βιώσουν τα παιδιά την έννοια του ενεργού πολίτη. Το κουτί είχε βρεθεί πια σε μακρινές χώρες, μακριά από τη χώρα από την οποία ξεκίνησε. Εκεί βρήκε πολλούς ξένους να το κοιτάνε καχύποπτα και φοβισμένα αλλά και πολλούς που θέλησαν να βοηθήσουν, να προσφέρουν αγάπη, φαγητό, ρούχα, να γίνουν πάνω απ’ όλα φίλοι. Είχε συναντήσει «αλυσίδες», δεμένες ομάδες ανθρώπων και πραγμάτων που έκαναν τη διαμονή σε αυτήν τη χώρα πιο ευχάριστη και ζεστή. Το κουτί τοποθετείται σε ένα μακρινό σημείο. Τα παιδιά σχηματίζουν δύο σειρές ή τρεις σειρές. Στέκονται ο ένας δίπλα στον άλλον και στόχος είναι να φτάσουν στο κουτί, για να δώσουν τη βοήθειά τους. Για να φτάσουν εκεί, θα πρέπει να δημιουργήσουν μία αλυσίδα χρησιμοποιώντας τα σώματά τους, τα ρούχα τους και οτιδήποτε θα τους βοηθήσει να επεκτείνουν την αλυσίδα τους, χωρίς να λυθούν.  Μετά το παιχνίδι σκεφτόμαστε πόσο πιο εύκολο είναι να «σώσουμε» κάποιον όταν είμαστε περισσότεροι. Στη συνέχεια όλη μαζί η ομάδα συζητάει τα παρακάτω ερωτήματα: Γνωρίζουν τα παιδιά με ποιον τρόπο βοηθάει η χώρα μας τους πρόσφυγες; Έχουν τα ίδια βοηθήσει με κάποιον τρόπο; Τι πιστεύουν ότι χρειάζονται από εμάς οι πρόσφυγες κατά τη διάρκεια της φιλοξενίας τους στη χώρα μας;  Ρωτάμε τα παιδιά πως θα υποδέχονταν κάποιον που βρίσκεται σε κίνδυνο. Στόχος: Αποδοχή σε κάτι καινούργιο. Το καινούριο μπορεί να είναι ένα καινούριο μέλος στην ομάδα (ένας πρόσφυγας). Το κουτί πέρα από τις αναμνήσεις, αποθήκευε σε όλο αυτό το ταξίδι διάφορες σκέψεις και συναισθήματα, που άλλοτε το έκαναν χαρούμενο, άλλοτε το στενοχωρούσαν. Κάποιες από αυτές είναι:  Γιατί να κάτσει δίπλα μου; Μυρίζει περίεργα. Δεν μιλάει την γλώσσα μας. Θα σου δείξω εγώ, μην φοβάσαι. Θες να γίνουμε φίλοι; Πες μου κάτι για την χώρα σου. θες να παίξουμε; Δεν μ’ αρέσουν τα ρούχα της. Τι είναι αυτή η μαντίλα; Σου χαρίζω το μολύβι μου. Η ομάδα θα πρέπει να βάλει τις παραπάνω προτάσεις σε σειρά από το ένα έως το δέκα ξεκινώντας από εκείνη που της δημιουργεί τα πιο θετικά συναισθήματα και τελειώνοντας με εκείνη που της γεννά τα πιο αρνητικά. Στόχος: Η κατανόηση της ισότητας (μέσα από ένα παιχνίδι χωρίς ίδιους κανόνες για όλους τους συμμετέχοντες). Ο Ήλιος και τα Πουλιά.  Το κουτί παρουσιάζει στα παιδιά ένα παιχνίδι που έμαθε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, όταν βρέθηκε σε ένα δάσος. Εκεί τα πουλιά έπαιζαν με τον ήλιο ένα παράξενο κυνηγητό. Τα πουλιά κυνηγούσαν τον ήλιο, προσπαθώντας να μαζέψουν τις ακτίνες του. Όλα τα πουλιά έπαιζαν με τους ίδιους κανόνες εκτός από 2 που είχαν μπλε ουρά. Ένα παιδί είναι ο Ήλιος. Όλα τα υπόλοιπα παιδιά είναι πουλιά, δύο όμως απ΄αυτά διαφέρουν και έχουν μπλε ουρές. Στο κέντρο βρίσκεται ο ήλιος και οι ακτίνες του. Τα πουλιά πρέπει να μαζέψουν όσες περισσότερες ακτίνες μπορούν, χωρίς να τα ακουμπήσει ο ήλιος. Εάν τους ακουμπήσει, μένουν ακίνητα, μετρούν μέχρι το 5 και συνεχίζουν. Όταν τα πουλιά βρίσκονται στη φωλιά ο ήλιος δεν μπορεί να τα πιάσει, ενώ έχουν δικαίωμα να καθίσουν σε οποιαδήποτε φωλιά θέλουν. Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν για όλα τα παιδιά εκτός από τα 2 που είναι τα πουλιά με τις μπλε ουρές. Εάν ο ήλιος αγγίξει τα πουλιά με τις μπλε ουρές, αυτά θα πρέπει να μετρήσουν μέχρι το 10 και όχι μέχρι το 5 και, για να κρυφτούν από τον ήλιο, θα πρέπει να κάτσουν μόνο σε συγκεκριμένες φωλιές. Αν θέλουν, τα υπόλοιπα πουλιά μπορεί να προστατεύουν τα 2 διαφορετικά πουλιά, εφόσον οι όροι γι’ αυτά είναι διαφορετικοί, προσπαθώντας να αποτρέψουν τον Ήλιο να τους πιάσει. Μετά το παιχνίδι όλη μαζί η ομάδα συζητάει τα παρακάτω ερωτήματα:  Πώς ένιωσαν;  Ήταν δίκαιοι οι κανόνες;  Ήταν πιο ευνοϊκές οι συνθήκες για κάποιους;  Αντιμετωπίστηκαν όλα τα παιδιά ως ίσα; Στο τέλος τα παιδιά μαζεύονται ξανά στο κέντρο της τάξης. Εκεί  ανοίγουν το τελευταίο γράμμα που περιέχει το κουτί και το οποίο τους επισημαίνει πως ο μεγαλύτερος θησαυρός είναι αυτός που προσφέρει κάποιος και όχι αυτός που κρατά και έτσι καλεί τα παιδιά να γεμίσουν το κουτί με έναν καινούργιο θησαυρό που θα δημιουργήσουν τα ίδια και που θα φτάσει στα προσφυγικά κέντρα, ώστε να παίζουν με αυτό τα παιδιά. Φτιάξαμε παιδαγωγικά παιχνίδια τα οποία μαζί με την αφίσα για τα δικαιώματα των παιδιών στείλαμε στη ΔΥΕΠ νηπιαγωγείου Μυλοποτάμου. Κάναμε κι ένα βιβλίο με ζωγραφιές και ευχές από τα παιδιά μας για τα προσφυγόπουλα Κάναμε τηλεδιάσκεψη και γνωρίσαμε τα προσφυγόπουλα που φοιτούν στη  ΔΥΕΠ Νηπιαγωγείου Μυλοποτάμου Τα παιδιά της  ΔΥΕΠ Νηπιαγωγείου Μυλοποτάμου ετοίμασαν κάτι για τα παιδιά μας Μήνυμα κουτιού: «Ταξιδέψαμε παρέα, είδαμε πράγματα σπουδαία κάναμε καινούργιους φίλους  από εδώ κι άλλες ηπείρους Κι ήρθε η ώρα τώρα εγώ  να σας πω το Θησαυρό: Να είσαι πάντα ευγενικός, όποιον άνθρωπο κι αν βλέπεις. Να γελάς, να του μιλάς, να ακούς, να τον προσέχεις.  Πάνω απ΄ όλα σεβασμός. Να! ποιος είναι ο θησαυρός!  Μα ακόμη πιο μεγάλος είναι αυτός ο θησαυρός όταν τον πολλαπλασιάσεις, τον προσφέρεις, τον μοιράζεις τότε σίγουρα μπορούμε, μ’ ένα στόμα να το πούμε πώς εφτιάξαμε λοιπόν... Θησαυρό των Θησαυρών!» Αυτοαξιολόγηση  Πηγές  Πρόγραμμα "Από εμένα για εσένα" "Προσφυγικές διαρροές, ανθρώπινα δικαιώματα και διαπολιτισμικότητα", που σχεδιάστηκε από τον Κλάδο Πουλιών του Σώματος Ελληνικού Οδηγισμού (Σ.Ε.Ο) και συγκεκριμένα από τα μέλη του Άννα Παρασχούδη, Ελένη Μπεβεράτου, Ιωάννα Βασιλοπούλου, Ιωάννα Τσαμπηρά και Κυριάκο Μούρτζη Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση Κι αν ήσουν εσύ;» Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή Ε΄ Δημοτικού - Βιβλίο Μαθητή