ΑΓΑΠΩ ΜΙΣΩ ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

Μπορούμε να θυμώνουμε με κάποιον ενώ τον αγαπάμε. Τα συναισθήματα μας δεν έχουν πάντα διάρκεια και μπορεί να αλλάζουν. Με αφορμή την γιορτή της μητέρας ασχοληθήκαμε στη συνέχεια του προγράμματός μας Βήματα για τη ζωή με τα ευαίσθητα συναισθήματα αγάπη και μίσος.
διαβάσαμε την ιστορία "δε μ αγαπάει κανένας;" χρησιμοποιώντας τις εικόνες του βιβλίου.

 

 

 

Πως εκφράζουμε την αγάπη; Τα παιδιά είπαν με φιλιά αγκαλιά δώρα χάδι τραγούδι λουλούδια εκλπήξεις να βοηθάμε.

  Αφού ένας από αυτούς είναι και το δώρο και όχι απαραίτητα αγορασμένο κάναμε το τσαντάκι με αφομή τη γιορτή της μητέρας και μέσα βάλαμε μια υπόσχεση που θα την χαροποιούσε. Οχι μια γενική αλλά κάτι πιο συγκεκριμένο.Να βοηθώ τη μαμά στις δουλειές, να φροντίζω τον κήπο,να μη μαλώνω με τον αδερφό μου, να βοηθώ στα ψώνια, να πλένω τα δόντια μου κάθε μέρα, να μαζεύω το δωμάτιό μου, να την φροντίζω όταν είναι άρρωστη, να προσέχω τον αδερφό μου τον μικρό κ.α.

 

Κάναμε το πείραμα με την σαντιγύ αφού πρώτα την δοκιμάσαμε(ευχαριστούμε την κυρία Σοφία την μητέρα της Αναστασίας για την γλυκύτατη σαντιγύ που μας έφερε)

Κατόπιν βάλαμε σε διαφορετικά μπολ την σαντιγύ και ρίξαμε χρώματα ζαχαροπλαστικής(πάλι από το ζαχαροπλαστείο της κυρίας Σοφίας).

Τα παιδιά δοκίμασαν και πραγματικά το απόλαυσαν

 

 Η σαντιγύ συνέχισε να είναι σαντιγύ και απλώς άλλαξε χρώμα. Ετσι κι εμείς όταν αλλάζουν τα συναισθήματά μας εμείς δεν αλλάζουμε.

Στον κύκλο παίξαμε ένα παιχνίδι. Με πλαστελίνη ο πρώτος έκανε μια μικρή μπάλα και την έδωσε στον διπλανό του λέγοντας-Εγώ σου χαρίζω με αγάπη αυτή την μπαλίτσα-. Ο διπλανός του την πήρε άλλαξε το σχήμα της πλαστελίνης και την έδωσε στον διπλανό του λέγοντας-Εγώ σου χαρίζω με αγάπη αυτό το ........που έφτιαξα από την μπαλίτσα. Η πλαστελίνη πέρασε από όλα τα παιδιά.  Η πλαστελίνη παρέμεινε πλαστελίνη παρόλο που άλλαζε το σχήμα της.

  Τα ζώα νιώθουν αγάπη και πως το δείχνουν; Βρήκαμε πολλές εικόνες στο διαδίκτυο εκτυπώσαμε κάποιες και τις κουβεντιάσαμε

 

  Παίξαμε με το ταμπουρίνο άλλο ένα παιχνίδι. Οση ώρα χτυπούσε το ταμπουρίνο ένα παιδί τα υπόλοιπα έτρεχαν και όταν το ταμπουρίνο σταματούσε  αγκάλιαζαν το κοντινότερο παιδάκι.

 Συμπληρώσαμε το λεξικό συναισθημάτων με την λέξη Αγάπη

Τι θα χάριζα σε κάποιον που αγαπώ;

 

 

Αφηγηθήκαμε το παραδοσιακό παραμύθι -Πλούτος ευτυχία και αγάπη- που αναφέρεται στην αξία της αγάπης.

Πλούτος Ευτυχία Αγάπη

 …Μια γυναίκα φρόντιζε τον κήπο του σπιτιού της, όταν ξαφνικά βλέπει τρεις γέροντες, φορτωμένους με τις εμπειρίες της ζωής, να πλησιάζουν κοντά της. Παρ΄ όλο που δεν τους γνώριζε τους καλωσόρισε και τους είπε:

Δε σας γνωρίζω, μα πρέπει να πεινάτε. Αν θέλετε, περάστε στο σπιτικό μου να φάτε.

Ο άντρας σου κυρούλα είναι σπίτι?, τη ρώτησε ο ένας.

Όχι, δεν είναι εδώ, απάντησε εκείνη.

Τότε δε μπορούμε να έρθουμε, της είπαν οι γέροντες και απομακρύνθηκαν.

…Όταν γύρισε ο άντρας της στο σπίτι, η γυναίκα του περιέγραψε όσα έγιναν. Τελειώνοντας της είπε αυτός: Δεν πας να τους βρεις και να τους φωνάξεις τώρα που γύρισα?

Η γυναίκα βγήκε έξω και κοιτάζοντας δεξιά - αριστερά, είδε τους γέροντες να στέκουν σε μια γωνιά, στην άκρη του δρόμου. Τους πλησίασε και είπε: Δεν έρχεστε να φάτε στο τραπέζι που έστρωσα, τώρα που γύρισε και ο άνδρας μου?

Δεν μπορούμε να έρθουμε όλοι μαζί, της απάντησαν.

Εκείνη τους κοίταξε έκπληκτη. Γιατί?

Παίρνοντας τον λόγο ο πρώτος άρχισε να λέει: Είμαι ο Πλούτος, δίπλα μου είναι η Ευτυχία και παραδίπλα η Αγάπη. Γύρισε στον άντρα σου, σκεφτείτε καλά και διαλέξτε ποιος από τους τρεις μας θα έρθει να φάει μαζί σας.

…Έφυγε παραξενεμένη και αναστατωμένη η γυναίκα και γυρίζοντας στο σπίτι διηγήθηκε στον άντρα της όσα της είπε ο γέροντας. Ενθουσιασμένος εκείνος μόλις την άκουσε, της λέει: Τυχεροί είμαστε. Πήγαινε γρήγορα και φώναξε τον Πλούτο. Έτσι θα έχουμε πάντα, ότι επιθυμούμε.

Ακούγοντάς τον όμως αυτή διαφώνησε λέγοντάς του: Γιατί να μην έχουμε στο σπιτικό μας τη χαρά της Ευτυχίας? Αυτήν να καλέσουμε στο τραπέζι μας.

Εκείνη τη στιγμή πετάχτηκε από το δωμάτιο που τους παρακολουθούσε η κόρη τους και είπε: Δεν θα ήταν καλύτερο να φωνάξουμε για φαγητό την Αγάπη? Το σπίτι μας έτσι θα είναι πλημμυρισμένο πάντα από αγάπη.

Ίσως αυτό νάναι το καλύτερο είπε ο άντρας. Ας ακούσουμε την κόρη μας. Πήγαινε γρήγορα και φώναξε την Αγάπη να περάσει στο σπιτικό μας.

…Έτρεξε χαρούμενη η γυναίκα στους γέροντες και ρώτησε: Ποιος από σας είναι η Αγάπη? Ας με ακολουθήσει και ας έρθει να δειπνήσει μαζί μας.

Ξεκίνησε η Αγάπη να προχωρά προς το σπίτι, όμως ξοπίσω της ακολούθησαν και οι άλλοι δύο γέροντες. Έκπληκτη η γυναίκα τους κοίταξε και λέει: Εγώ κάλεσα μονάχα την Αγάπη. Που πάτε εσείς?

Τότε, γυρίζοντας και οι τρεις γέροντες προς το μέρος της, είπαν με μια φωνή: Αν είχες καλέσει τον Πλούτο ή την Ευτυχία, οι άλλοι δύο θα έμεναν απέξω. Τώρα όμως κάλεσες στο σπίτι σου την Αγάπη και όπου πάει η Αγάπη, πάμε όλοι μαζί…

Διαβάζοντας το παραμύθι και πριν αποκαλύψουμε τι έγινε στο τέλος ρώτησαμε τα παιδιά τι θα επέλεγαν εκείνα πλούτο ευτυχία ή αγάπη; 2 παιδιά είπαν πλούτο 5 είπαν ευτυχία και 6 αγάπη.
Το παίξαμε κουκλοθέατρο το οποίο μπορείτε να δείτε πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο
http://issuu.com/472652/docs/____________________________________d52e7a441bd6ab
Παίξαμε το παραδοσιακό παιχνίδι -Σ αγαπώ σ αγαπώ-
-Σ αγαπώ σ αγαπώ
 -που με βάζεις;
-επάνω στο σκαμνί 
-κι αν πέσω απ το σκαμνί;
-να φας έν' αρνί

κι αν πέσω απ' το μπαλκόνι;
να φας ένα πεπόνι
Ξετρελάθηκαν με το παιχνίδι και το συνεχίσαμε 

Κι αν πέσω απ την               να φας

 τραμπάλα                            μια μπάλα

 καλάθι                                 αγκάθι

 ραδίκι                                  σκουλήκι

χερούλι                                 μαρούλι

σεντόνι                                 πεπόνι

ταράτσα                               μπουγάτσα

σκάλα                                  κουτάλα

αστέρια                                κασέρια

φεγγάρι                                κουβάρι

αεροπλάνο                           λάχανο

ντομάτα                               πατάτα

τραπεζάκι                           μαρουλάκι

Τα παιδιά μίλησαν για το αγαπημένο τους παιχνίδι ποιο είναι αυτό και γιατί το αγαπούν
Κάναμε το πάπλωμα της αγάπης. Το κάθε παιδί ζωγράφισε σ ένα φύλλο χαρτί. Ενώσαμε τις ζωγραφιές και είπαμε να ξαπλώσουμε και να σκεπαστούμε. Μα πως θα μας σκεπάσει όλους είναι μικρό είπαν τα παιδιά. Και όμως το πάπλωμα της αγάπης τα σκέπασε μια χαρά.

Τα παιδιά έγιναν ζευγάρια και χτυπώντας παλαμάκια το ένα στα χέρια του άλλου είπαμε ρυθμικά το ποίημα της Ν. Κάντζου -Η αγάπη είναι-

Το ζωγραφήσαμε και ακόμη ένα βιβλίο στολίζει την βιβλιοθήκη μας .

Δώστε όλοι μια αγκαλιά στα μάγουλα γλυκά φιλιά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η φωτογραφία τα λέει όλα!!!!!!!!!!!!!!!!
Μια αγκαλιά όλα τα παιδιά μας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!