Η Κίκο και το χέρι: Πώς να διδάξετε στα παιδιά σας τον Κανόνα των Εσωρούχων;
Συντάκτης: Σάννα Νάνου,
01/05/2014
«Μπορώ
να σου ακουμπήσω τα μαλλιά;» ρωτά το χέρι. «Και βέβαια μπορείς!» απαντά
η Κίκο. «Τώρα μπορώ ν’ αγγίξω το βρακάκι σου;» ρωτά το χέρι. «Με
τίποτα!» φωνάζει δυνατά η Κίκο. Το χέρι επιβραβεύει την Κίκο και της
τονίζει ότι κανείς δεν μπορεί να αγγίξει το βρακάκι της. Αυτός είναι ο
Κανόνας των Εσωρούχων όπως διδάσκεται μέσα από το παραμύθι Η Κίκο και το χέρι.
Το παραμύθι αυτό αποτέλεσε εγχείρημα του Συμβουλίου της Ευρώπης για την
πρόληψη της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών τη στιγμή που
υπολογίζεται ότι περίπου ένα στα πέντε παιδιά πέφτει θύμα σεξουαλικής
βίας συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής κακοποίησης. Στόχος λοιπόν του
παραμυθιού είναι να δώσει τη δυνατότητα στους γονείς να εξηγήσουν στα
παιδιά τους τη διαφορά ανάμεσα στο αθώο και πονηρό άγγιγμα ενθαρρύνοντάς
τα παράλληλα να αποκαλύψουν οποιαδήποτε κατάσταση τους κάνει να νιώσουν
άβολα και αμήχανα.
Ο Κανόνας των Εσωρούχων τελικά ορίζει: Ένα παιδί δεν πρέπει να
αγγίζεται από άλλους στα μέρη του σώματος που συνήθως καλύπτονται από τα
εσώρουχά τους. Και δεν θα πρέπει το ίδιο αντίστοιχα να αγγίξει τους
άλλους σε αυτές τις περιοχές. Βοηθά επίσης να εξηγήσει στα παιδιά ότι το
σώμα τους τους ανήκει, ότι υπάρχουν καλά και κακά μυστικά και καλά και
κακά αγγίγματα. Ο κανόνας των εσωρούχων αναπτύχθηκε για να βοηθήσει τους
γονείς και τους φροντιστές να ξεκινήσουν μία συζήτηση με τα παιδιά
τους.
Ο Κανόνας των Εσωρούχων έχει 5 σημαντικές πτυχές
1. Το σώμα σας είναι δικό σας
Τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται ότι το σώμα τους τους ανήκει και κανείς δεν μπορεί να το αγγίξει χωρίς την άδειά τους.
Η ανοιχτή και άμεση επικοινωνία σε νεαρή ηλικία για τη σεξουαλικότητα
και τα «απόκρυφα σημεία του σώματος», χρησιμοποιώντας τα σωστά ονόματα
για τα γεννητικά όργανα και τα άλλα μέρη του σώματος, θα βοηθήσει τα
παιδιά να κατανοήσουν τι δεν επιτρέπεται. Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να
αρνηθούν ένα φιλί ή ένα άγγιγμα, ακόμα και από ένα πρόσωπο που αγαπούν.
Τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται να λένε "Όχι", άμεσα και αποφασιστικά,
σε ακατάλληλη φυσική επαφή, να ξεφεύγουν από επικίνδυνες καταστάσεις και
να το μεταφέρουν άμεσα σε έναν ενήλικα που εμπιστεύονται.
Στο βιβλίο, το χέρι ζητά πάντα από την Κίκο την άδεια πριν την αγγίξει.
Η Κίκο κάθε φορά είναι αυτή που δίνει την άδεια. Όταν το χέρι θελήσει
να αγγίξει μέσα στο εσώρουχο, η Κίκο λέει "Όχι!". Οι γονείς ή οι
κηδεμόνες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτή τη σειρά για να εξηγήσουν
στα παιδιά ότι μπορούν να πουν «Όχι» ανά πάσα στιγμή.
2. Καλό άγγιγμα – κακό άγγιγμα
Τα παιδιά δεν αναγνωρίζουν πάντοτε τη διαφορά του επιτρεπτού αγγίγματος
και του ανάρμοστου. Πείτε στα παιδιά σας ότι δεν επιτρέπεται κάποιος να
κοιτάζει και να αγγίζει τα απόκρυφα μέρη του σώματός τους ή κάποιος να
τους ζητά να δουν ή να αγγίξουν τα αντίστοιχα δικά του μέρη. Ο κανόνας
των εσωρούχων θέτει ένα φανερό και ένα εύκολο στη μνήμη όριο: το εσώρουχο. Παράλληλα, βοηθά τους ενήλικες να ξεκινήσουν μία συζήτηση με τα παιδιά.
Στο βιβλίο, η Κίκο αρνείται στο χέρι να την αγγίξει μέσα στο εσώρουχο.
Οι γονείς μπορούν να εξηγήσουν ότι ορισμένοι ενήλικες (όπως οι
φροντιστές, οι γονείς ή οι γιατροί) μπορούν να αγγίξουν τα παιδιά, αλλά
τα παιδιά θα πρέπει να ενθαρρύνονται να λένε " Όχι" εάν μία κατάσταση
τους κάνει να αισθανθούν άβολα.
3. Καλά μυστικά - Άσχημα μυστικά
Η μυστικότητα είναι μία κύρια τακτική όσων προβαίνουν στη σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών. Γι’ αυτό κρίνεται σημαντικό να διδάξετε τη διαφορά μεταξύ καλών και κακών μυστικών και να δημιουργήσετε ένα κλίμα εμπιστοσύνης.
Κάθε μυστικό που τους προκαλεί νευρικότητα, άγχος, αμηχανία ή λύπη δεν
είναι καλό και δεν θα πρέπει να το κρατήσουν μυστικό, αλλά να το
αποκαλύψουν σε έναν αξιόπιστο ενήλικα (γονέας, δάσκαλος, αστυνομικός,
γιατρός).
Στο βιβλίο, το χέρι ενθαρρύνει την Κίκο να μιλήσει αν κάποιος θελήσει
να την αγγίξει σε ακατάλληλο σημείο. Αυτή η ακολουθία μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για να συζητήσουμε τη διαφορά ανάμεσα σε ένα καλό μυστικό
(όπως ένα πάρτι-έκπληξη) και ένα κακό μυστικό (κάτι που κάνει το παιδί
να αισθάνεται λυπημένο και ανήσυχο). Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν τα
παιδιά να μοιράζονται τα κακά μυστικά μαζί τους.
4. Η πρόληψη και η προστασία είναι η ευθύνη ενός ενήλικα
Όταν τα παιδιά κακοποιούνται αισθάνονται ντροπή, ενοχή και φόβο. Οι
ενήλικες θα πρέπει να αποτρέψουν τη δημιουργία ταμπού γύρω από τη
σεξουαλικότητα, και να διασφαλίσουν ότι τα παιδιά γνωρίζουν σε ποιον να απευθυνθούν εάν κάποιος τους παρενοχλήσει σεξουαλικά.
Τα παιδιά μπορεί να αισθάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά. Οι ενήλικες θα
πρέπει να είναι προσεκτικοί και δεκτικοί στα συναισθήματα και τη
συμπεριφορά τους. Μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ένα
παιδί αρνείται την επαφή με έναν άλλο ενήλικο ή με ένα άλλο παιδί. Μία
τέτοια κατάσταση πρέπει να γίνει σεβαστή. Τα παιδιά πρέπει πάντα να
αισθάνονται ότι μπορούν να μιλήσουν στους γονείς τους για το θέμα αυτό.
Το χέρι στο βιβλίο είναι φίλος της Κίκο. Οι ενήλικοι είναι εκεί για να
βοηθήσουν τα παιδιά στην καθημερινή τους ζωή. Η πρόληψη της σεξουαλικής
βίας είναι πρωτίστως ευθύνη του ενηλίκου και σε καμία περίπτωση ευθύνη
του παιδιού.
5. Άλλες χρήσιμες συμβουλές
Γνωστοί δράστες
Στις περισσότερες περιπτώσεις ο δράστης είναι κάποιος γνωστός στο
παιδί. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο για τα μικρά παιδιά να κατανοήσουν ότι
κάποιος που τους ξέρει θα μπορούσε να τους βλάψει. Ζητήστε λοιπόν από τα
παιδιά σας να σας ενημερώνουν για κάποιον που τα προσφέρει τακτικά δώρα, που ζητά να κρατούν μυστικά ή προσπαθεί να περνά τον χρόνο του μαζί τους.
Άγνωστοι δράστες
Σε ορισμένες περιπτώσεις ο δράστης είναι ένας ξένος. Διδάξτε στο παιδί σας απλούς κανόνες σχετικά με την επαφή με αγνώστους: ποτέ να μην μπει σε ξένο αυτοκίνητο, να μην δέχεται δώρα ή προσκλήσεις από έναν άγνωστο.
Ακολουθεί το παραμύθι Η Κίκο και το χέρι:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου